นิทานเรื่อง แม่มด
เรื่องราวนี้ดุจฝันบันเทิงจิต สอดข้อคิดเอาไว้ไร้เดียงสา
เอาไว้ปรับจำรุงปรุงชีวา ถ่ายภาษาทอดอารมณ์มาชมกัน
นานมาแล้วในเมืองอาณาจักร บันดาศักดิ์มากมายคล้ายดังฝัน
ราชาราชประกาศกฏลดโทษทัณฑ์ ด้วยรังสรรค์คำถามตามปัญญา
เจ้านักโทษอัศวินสิ้นความคิด จะพิชิตหาความตามปัญหา
กษัตริย์ให้หนึ่งปีมีเวลา ไปหามาคำตอบไม่มอบตาย
แม้นักปราชญ์แสนฉลาดไม่อาจรู้ อาเธอร์ดูรู้ตัวหัวคงหาย
ผ่านเวลาเลยไปใกล้วันตาย ยังไม่สายเพื่อนมาจะพาไป
บอกอาเธอร์แม่มดเธอคงรู้ ไปถามดูทนดูอยู่ไม่ไหว
เพราะห่วงมิตรสนิทมั่นกันรู้ใจ ต้องทำให้เพื่อนรอดพ้นโทษตาย
กาเวนกล่าวเล่าไปให้อดสู รู้ทั้งรู้คิดไปใจจะหาย
แต่ด้วยกลัวผ่านไปคงได้ตาย จึงฝืนกายไปตามยามเวลา
นังแม่มดหลังค่อมจมูกยื่น ทำเสียงขื่นฝืนใจเข้าไปหา
แล้วเปล่งพจน์บอกบทสนทนา อยากรู้ว่าสิ่งใดหญิงใคร่ปอง
แม่มดยิ้มแสยะเยาะหัวเราะร่วน ทำท่ากวนรวนจริงหยิ่งจองหอง
กล่าวว่าหากอยากได้สิ่งหมายปอง ต้องมีของแลกกันมันเข้าที
อาเธอร์ถามตามไปดังใจว่า ต้องการหาสิ่งใดให้สุขขี
จงบอกมาช้าไยไม่รอรี บอกมาทีรู้เมื่อไรจะหามา
แม่มดแก่แลจ้องมองอุบาทว์ แล้วตวาดสาดเสียงเรียงภาษา
ข้าอยากได้เพื่อนเจ้าเข้าวิวาห์ แต่งกับข้าเพื่อนเจ้าเจ้ากาเวน
อาเธอร์ฟังแค้นใจเกินใครคิด เพื่อนชีวิตต้องตกนรกเห็น-
ท่าไม่ดียังไงขอไปเป็น ผีเฉกเช่นดังเก่ายังเบาใจ
จึงหนีออกไม่เอาไม่เอาแล้ว คงไม่แคล้วยอมตายไม่ไปไหน
กาเวนรู้เรื่องเล่าก็เข้าใจ จึงแอบไปตกลงปลงวาจา
ดังสัญญาว่าไว้แม่มดมอบ บอกคำตอบให้ไปใจหรรษา
สิ่งที่เหล่าสตรีต้องการมา ก็คือว่าเป็นตัวของตัวเอง
แล้วอาเธอร์รอดตายหัวไม่ขาด แต่อุบาทว์วันงานการโหวงเหวง
แม่มดเน่าเต่าเหม็นเล่นละเลง พร่ำบรรเลงมูมมามทรามเหลือทน
ทั้งตดดังเรอกรนน่าหม่นจิต สุดจะคิดคาดไปถึงในผล
หน้าก็ทรามทำตัวไม่กลัวคน ตะกละจนรังเกียจใจในตัวมัน
แต่กาเวนก็เฉยไม่เอ่ยว่า จนเวลาเคลื่อนผ่านงานสังสรรค์
ถึงเวลาเข้าหอหดห่อพลัน โอ้สวรรค์เพื่อนฉันคงบรรลัย
กาเวนก็เปิดประตูเข้าในห้อง แต่ก็ต้องตกใจไม่นึกฝัน
หญิงตรงหน้านี้ใครที่ไหนกัน นางสวรรค์งามไม่เท่าเจ้าคือใคร
นางก็ตอบแม่มดไงทำไมเล่า กาเวนเง่าเจ้าจำเราได้ไหม
แล้วบอกว่าเลือกเอาจะเอาไง แล้วแจ้งไปสองทางเลือกให้ดี
จะให้นางงามงอนในตอนเช้า พอค่ำเอาเจ้าก็เจอยัยหน้าผี
หรือจะให้ข้างามยามราตรี พระจันทร์หนีเมื่อไรไม่น่าชม
กาเวนแสนหนักในใจหนักหนา จึงบอกว่าเลือกเอาเจ้าคงสม
ข้ายกให้เจ้าเลือกตามอารมณ์ แล้วแต่ชมชอบตอนไหนเลือกให้ที
นางจึงกู่ประกาศก้องร้องบอกว่า ข้าจะงามทุกเวลาทุกราศี
ทั้งกลางวันทุกวันยันราตรี ตัวข้านี้จะงามตลอดไป
จากเรื่องราวเขารู้ใจผู้หญิง ทุกทุกสิ่งปล่อยเอาเขาเลือกได้
อย่าได้คิดกำหนดกฏเกณฑ์ใด เพราะเราไม่เข้าใจในสตรี
จะดีร้ายอย่างไรให้ชายรู้ เพราะนางดูเป็นไปในวิถี
เป็นนางฟ้าหากชายทำตัวดี หากอัปรีย์แม่มดทรามจะตามมา
ขอเหล่าชายจงดูและรู้ได้ ทำอย่างไรที่ใจไร้ปัญหา
ก็เข้าใจ ในความคิด จิตภรรยา เป็นธรรมดา ของผู้หญิง จริงจริงเอย
กระรอกขาว
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
