ชื่อบทกลอน ... จากวันนั้น จำและทำได้แค่นี้
ผู้แต่ง ... กริชอักษร(กลอนเศร้าๆ)
แต่แรกพบ สบตา พาชวนฝัน
ด้วยหลงไหล ในม่าน เสน่หา
จะกี่หลับ กี่ตื่น หมื่นเพลา
กลกระพริบ ขยิบตา เพียงคราเดียว
ความรู้สึก สานต่อ ร่วมทอฝัน
พร้อมผูกพัน มั่นใจ ไม่เฉลียว
ยอมวายแม้ ลมกาล พาดพัดเกลียว
ขอสนิท แน่นเหนียว แนบอุรา
หทัยหนัก สมัครแน่ แท้จริงหนอ
ย่อมจงรัก อย่างนักรอ มิท้อหนา
จะทานทน พ้นผ่าน กี่ชาติมา
ก็จะจำ เพียงว่า ข้ารักเอ็ง
ผู้แต่ง ... กริชอักษร(กลอนเศร้าๆ)
แต่แรกพบ สบตา พาชวนฝัน
ด้วยหลงไหล ในม่าน เสน่หา
จะกี่หลับ กี่ตื่น หมื่นเพลา
กลกระพริบ ขยิบตา เพียงคราเดียว
ความรู้สึก สานต่อ ร่วมทอฝัน
พร้อมผูกพัน มั่นใจ ไม่เฉลียว
ยอมวายแม้ ลมกาล พาดพัดเกลียว
ขอสนิท แน่นเหนียว แนบอุรา
หทัยหนัก สมัครแน่ แท้จริงหนอ
ย่อมจงรัก อย่างนักรอ มิท้อหนา
จะทานทน พ้นผ่าน กี่ชาติมา
ก็จะจำ เพียงว่า ข้ารักเอ็ง