ฝนหยุดลง คงไว้ แต่น้ำขัง
เหมือนว่ายัง อาลัย ให้ใครเห็น
น้ำตาแห้ง แต่ช้ำ ยังลำเค็ญ
ยังคงเป็น แผลใจ ให้จดจำ
คิดว่าฟ้า หลังฝน คงงามงด
หากรันทด คงหาย หลังฝนพรำ
ความเจ็บปวด รวดร้าว เจ้ากระทำ
ยังคงช้ำ ฝั่งใจ ไม่ลืมเลือน
แม้นว่าฝน หยุดแล้ว ในวันนี้
แต่ฤดี คงจำ คำเชือดเฉือน
รอยแผลเก่า รุมเร้า เฝ้าย้ำเตือน
กี่ปีเดือน มิอาจ พรากจากใจ
.....รู้ไหม วันที่โดนด้ามร่ม ผมยังจำใส่ใจเสมอ .....