โถ...ทำใจซะเถอะครับ ในเมื่อเรารู้อยู่ใจอยู่แล้วว่า กลอนหรืองานเขียนลิขสิทธิ์ใดๆ เมื่อนำลงในเว็บแล้ว
ก็มีแต่ต้องปลงสถานเดียวครับ ว่าต้องถูกลอกอย่างช่วยไม่ได้ แถมไม่ได้เครดิตอีกด้วย.....................
ก่อนโพสต์ก็เป็นงานเขียนเรา พอโพสต์ไปแล้วก็เป็นงานเขียนคนอื่นไป
สำหรับผมเอง เวลาจะโพสต์กลอนใดๆ ต้องตัดใจเอาไว้ก่อนเลย กลอนบทนี้หลังจากโพสต์ไปแล้วก็ไม่ใช่ของเราอีกต่อไปแล้ว
แม้แต่กลอนที่เราเอง แต่งและโพสต์ไว้ที่เว็บอื่นยังไม่กล้าจะนำมาลงเลย เพราะกลัวคนที่เคยอ่านจะตามมาด่า(ทั้งๆที่เราแต่งเองแท้ๆ)
ถ้าจะนำมาก็จำต้องให้เครดิตกับนามแฝงเก่าของเราอีก(มีมากมายนับร้อยนาม)ผมเลยตัดใจทิ้งทั้งหมด
กลอนที่จะโพสต์ ที่บ้านกลอนไทย จึงเป็นกลอนที่แต่งใหม่ทั้งหมดอย่างแท้จริง
ส่วนความหวังก็ไม่ได้มีอะไรมาก ขอแค่มีคนอ่าน และติชมบ้างเล็กๆน้อยๆก็พอ
ยังไงก็ขอให้ทำใจไว้นะครับ อย่าไปคิดมาก ที่เราเจอนั้นเป็นเพียงส่วนน้อย
แต่ไอ้ที่เราไม่เจอนั้นคงยังมีอีกเยอะ..............................................
Mayawin
๑๖ พค. ๒๕๕๔
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
