.jpg)
โอ้ใครเคลื่อน เดือนน้อย จนคล้อยหาย
ซ่อนแสงฉาย ร่ายมนตร์ฤทธิ์ ปริศนา
ขอจันทร์คืน โคมเสี้ยว เกี่ยวนภา
รินหยาดฟ้า มาโลก ลดโศกครวญ
ให้หนุงหนิง อิงอ้าง แก้วปรางผ่อง
แทนสี่ห้อง ของใจ ที่ไห้หวน
จันทร์เจ้าเป็น เช่นหวัง คนทั้งมวล
อยากสงวน นวลกระจ่าง ให้พร่างพราว
คือเรื่องจริง สิ่งหวัง หลังเดือนดับ
จันทราลับ กลับถิ่น สิ้นกลางหาว
ผู้คนจ้อง มองเห็น เป็นหมู่ดาว
ที่วับวาว ระยับ ประดับฟ้า
เป็นวัฏฏะ เวียนวน มิพ้นบ่วง
ธรรมชาติ แบ่งช่วง ห้วงเวหา
จันทร์กระจ่าง พร่างเห็น เป็นเวลา
วันจันทรา มืดมิด ลิขิตใคร
หากจันทรา มาได้ หลายราตรี
แสงนวลสี ทุกเมื่อ เธอเบื่อไหม
มองขึ้นฟ้า คราพลาด อาจเปลี่ยนใจ
หมุนเวียนไป อย่างนี้ มีรอคอย
ดุจดั่งคน พ้นพราก จากไกลนัก
หลายคนมัก คิดถึง จึงเหงาหงอย
ดีกว่าอยู่ คู่เคียง เพียงเลื่อนลอย
ใจสักน้อย ยังคิด บิดเบือนกัน...
จันทรา
จันทราลับ กลับถิ่น สิ้นกลางหาว
ผู้คนจ้อง มองเห็น เป็นหมู่ดาว
ที่วับวาว ระยับ ประดับฟ้า
เป็นวัฏฏะ เวียนวน มิพ้นบ่วง
ธรรมชาติ แบ่งช่วง ห้วงเวหา
จันทร์กระจ่าง พร่างเห็น เป็นเวลา
วันจันทรา มืดมิด ลิขิตใคร
หากจันทรา มาได้ หลายราตรี
แสงนวลสี ทุกเมื่อ เธอเบื่อไหม
มองขึ้นฟ้า คราพลาด อาจเปลี่ยนใจ
หมุนเวียนไป อย่างนี้ มีรอคอย
ดุจดั่งคน พ้นพราก จากไกลนัก
หลายคนมัก คิดถึง จึงเหงาหงอย
ดีกว่าอยู่ คู่เคียง เพียงเลื่อนลอย
ใจสักน้อย ยังคิด บิดเบือนกัน...
จันทรา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
