[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

เหมือนคืนวันผันแปร  แล้วแน่นิ่ง
หยุดทุกสิ่งให้คงไว้  ได้อีกหน
ทั้งความรักความคิดถึง  พีงมาดล
มอบกับตนคนที่ใจ  ใฝ่ดูแล

เพียงได้เป็นเศษเสี้ยว  ในชีวิต
ที่ลิขิตมาเจอเธอ  เพ้อดวงแข
เป็นความจำไม่เคยจาง  ในดวงแด
ไม่เคยแม้จะลดรัก  ได้สักที

ไม่เคยแคร์กับสายตา  ที่พาจ้อง
ต่างรุมมองช่วยเป็น  เช่นสักขี
ใจพี่มอบเธอไปแล้ว  นะคนดี
เพียงชีวียังดิ้นรน  ฝืนทนไป

จากวันแรกถึงวันนี้  ที่รู้จัก
ทั้งความรักความหวังดี  ที่มีให้
เหมือนน้ำฝนหล่นชโลม  พื้นที่ใจ
ที่หมองไหม้กลับฟื้น  คืนชีวี

ฉันเอง..

ผ่านวันคืนฝืนทน มาก็มาก
ผ่านการพรากจากรัก มักริบหรี่
ผ่านอะไรใจใคร ใคร่รู้ดี
ผ่านวิถีกี่ครั้ง ให้ยั้งใจ

เพียงเสี้ยวหนึ่งซึ้งไหม กับใจนี้
รักที่มีพร้อมพลี ฤดีไหว
เก็บทรงจำคำน้อง ต้องฤทัย
มีรักให้ไม่หมด ลดสักที

สายตามองจ้องอยู่ รู้หรือไม่
ก็ใครใครเฝ้าดู อยู่ที่พี่
หากไม่แคร์แลให้ ไหวฤดี
น้องคนนี้มีใจ ให้แล้วกัน

ถึงวันนี้พี่มั่น ผูกพันใจ
อาจมีคิดหวั่นไหว ในทางฝัน
จะหล่อเลี้ยงเคียงข้าง ไม่ห่างกัน
รอคืนวันนั้นฟื้นคืนกลับมา

พระอาทิตย์อัสดง