อ้างจาก: บ้านริมโขง
........................
.......................
ขอรักหนึ่งซึ้งใจในคำหวาน
ผูกดวงมานสองซึ้งอื้ออึงเสียง
ไม่เงียบหายกลายกลับสรรพสำเนียง
จะขออยู่คู่เคียงเพียงนางเดียว
เถอะ..จะรอ รอรักมาปักจิต
จะรอชิด รอชม ข่มใจเหลียว
จะรอเช้า รอเย็น เป็นทางเทียว
จะรอเจ้า จริงเจียว...โปรดเลี้ยวมา.
.......................
ขอรักหนึ่งซึ้งใจในคำหวาน
ผูกดวงมานสองซึ้งอื้ออึงเสียง
ไม่เงียบหายกลายกลับสรรพสำเนียง
จะขออยู่คู่เคียงเพียงนางเดียว
เถอะ..จะรอ รอรักมาปักจิต
จะรอชิด รอชม ข่มใจเหลียว
จะรอเช้า รอเย็น เป็นทางเทียว
จะรอเจ้า จริงเจียว...โปรดเลี้ยวมา.
ชื่นชมชาย..ใจรัก ที่หนักแน่น
หมายมาดแม้นเพียงหนึ่ง...ซึ้งในจิต
ออกมานั่งดักรอ...พ้อมวลมิตร
อนงค์นิจ...ชิดกาย...มากมายจริง
เพียรวางเหยื่อ...เผื่อหว่าน...หวานวางไว้
หวังเพื่อให้...ได้ชม...สมทุกสิ่ง
อยากครองรัก..จากใจ...หมายแอบอิง
รอน้องหญิง...วิ่งเที่ยว...เลี้ยวเข้าไป
หากน้องหญิง...วิ่งหลง...คงไม่แจก
รักที่แลกด้วยเหยื่อ...พี่เชื่อไหม
ด้วยรักแท้...แน่ยิ่ง...คือจริงใจ
ให้อภัยน้องนี้...มิใช่ปลา...
ท้ายปอลอ(ปล.)รอรัก วางพักบ้าง
ความอ้างว้าง...มีอยู่...รู้ใจหนา
อันรักแท้ต้องปล่อย...คล้อยเวลา
อาจเคลื่อนคลา...มาสู่...ไม่รู้ตัว..
รัตติกาล
หมายมาดแม้นเพียงหนึ่ง...ซึ้งในจิต
ออกมานั่งดักรอ...พ้อมวลมิตร
อนงค์นิจ...ชิดกาย...มากมายจริง
เพียรวางเหยื่อ...เผื่อหว่าน...หวานวางไว้
หวังเพื่อให้...ได้ชม...สมทุกสิ่ง
อยากครองรัก..จากใจ...หมายแอบอิง
รอน้องหญิง...วิ่งเที่ยว...เลี้ยวเข้าไป
หากน้องหญิง...วิ่งหลง...คงไม่แจก
รักที่แลกด้วยเหยื่อ...พี่เชื่อไหม
ด้วยรักแท้...แน่ยิ่ง...คือจริงใจ
ให้อภัยน้องนี้...มิใช่ปลา...
ท้ายปอลอ(ปล.)รอรัก วางพักบ้าง
ความอ้างว้าง...มีอยู่...รู้ใจหนา
อันรักแท้ต้องปล่อย...คล้อยเวลา
อาจเคลื่อนคลา...มาสู่...ไม่รู้ตัว..
รัตติกาล