พายุกระหน่ำซ้ำ ซัดเซ
มวลเมฆปัจเจกเห ห่างชั้น
สวรรค์ ณ ชั้นเอ- กภพส่อง ทมิฬเฮย
วิบัติอุบัตินั้น เนื่องด้วยมนุษา ฯ
สมญาหาวพร่างฟ้า ฟังมา
เลือนหมดร้างวิมา- นพบเศร้า
กระแทกบั่นดาษดา ดาวหมด แสงแฮ
ธรรมชาติพินาศเคล้า คลุกเส้นเวรกรรม ฯ
จำใจรอรุ่งแจ้ง จวบเลือน อุบาทว์เฮย
วายุละอุเดือน ดั่งสิ้น
ราตรีระทดเหมือน ไหม้มอด ม้วยแฮ
อาทิตย์ชิดหาศปลิ้น เปล่งจ้าแสงวิไล ฯ
มวลเมฆปัจเจกเห ห่างชั้น
สวรรค์ ณ ชั้นเอ- กภพส่อง ทมิฬเฮย
วิบัติอุบัตินั้น เนื่องด้วยมนุษา ฯ
สมญาหาวพร่างฟ้า ฟังมา
เลือนหมดร้างวิมา- นพบเศร้า
กระแทกบั่นดาษดา ดาวหมด แสงแฮ
ธรรมชาติพินาศเคล้า คลุกเส้นเวรกรรม ฯ
จำใจรอรุ่งแจ้ง จวบเลือน อุบาทว์เฮย
วายุละอุเดือน ดั่งสิ้น
ราตรีระทดเหมือน ไหม้มอด ม้วยแฮ
อาทิตย์ชิดหาศปลิ้น เปล่งจ้าแสงวิไล ฯ
บัณฑิตเมืองสิงห์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
