จันทร์ดวงเก่าเว้าแหว่งเป็นแอ่งเสี้ยว
ดูลีบเรียวเหลียวรูปช่างซูบหนัก
ใครหนอกล้าผ่าเดือนให้เลือนนัก
หรือดาวผลักเดือนผายขาดหายรอย
เพราะยามทุกข์รุกล้ำช่างคร่ำขอด
ตามืดบอดกอดเศร้าจึงเหงาหงอย
ขาดคนเดิมเติมเศษในเขตคอย
ถึงถดถอยรอยเว้าคล้ายเงาจันทร์(ดาวระดา)
ดูลีบเรียวเหลียวรูปช่างซูบหนัก
ใครหนอกล้าผ่าเดือนให้เลือนนัก
หรือดาวผลักเดือนผายขาดหายรอย
เพราะยามทุกข์รุกล้ำช่างคร่ำขอด
ตามืดบอดกอดเศร้าจึงเหงาหงอย
ขาดคนเดิมเติมเศษในเขตคอย
ถึงถดถอยรอยเว้าคล้ายเงาจันทร์(ดาวระดา)
๐ จันทร์ดวงเดิม เริ่มกราย พ้นปลายฟ้า
แสงจันทรา มาแซม แต่งแต้มฝัน-
ที่ดูเหมือน เลือนหาย เมื่อปลายวัน
กลับมามี สีสัน เมื่อจันทร์เยือน
๐ จันทร์ดวงเดิม เติมฝัน ในวันหมอง
แสงเรืองรอง ของจันทร์ นั้นเสมือน
เป็นแรงใจ ในทาง อันลางเลือน
อย่าแชเชือน เลือนกัน นะจันทรา...(หทัยชนก)
แสงจันทรา มาแซม แต่งแต้มฝัน-
ที่ดูเหมือน เลือนหาย เมื่อปลายวัน
กลับมามี สีสัน เมื่อจันทร์เยือน
๐ จันทร์ดวงเดิม เติมฝัน ในวันหมอง
แสงเรืองรอง ของจันทร์ นั้นเสมือน
เป็นแรงใจ ในทาง อันลางเลือน
อย่าแชเชือน เลือนกัน นะจันทรา...(หทัยชนก)
จันทร์ดวงเดิม เสริมแรง แต่งสีสัน
เป็นรางวัล ชีวิต ลิขิตฟ้า
ยามต้องแสง แฝงดั่ง ต้องมนตรา
สุขอุรา ยามรัก ปักฤดี....
จันทร์ดวงเดิม เริ่มเปลี่ยน เวียนอีกครา
ท้องนภา กระจ่าง สว่างสี
แต่คนหมอง มองจันทร์ กลั่นวารี
จันทร์วันนี้ ช่างหม่น คนเศร้าใจ
เอาจันทรา เป็นเพื่อน เสมือนมิตร
ปลอบดวงจิต บรรเทา ยามเศร้าไหม
เมื่อมีสุข มองจันทร์ อันอำไพ
ส่องหัวใจ ไต่ฝัน กับจันทรา....(จันทรา...ราตรีกานท์)
เป็นรางวัล ชีวิต ลิขิตฟ้า
ยามต้องแสง แฝงดั่ง ต้องมนตรา
สุขอุรา ยามรัก ปักฤดี....
จันทร์ดวงเดิม เริ่มเปลี่ยน เวียนอีกครา
ท้องนภา กระจ่าง สว่างสี
แต่คนหมอง มองจันทร์ กลั่นวารี
จันทร์วันนี้ ช่างหม่น คนเศร้าใจ
เอาจันทรา เป็นเพื่อน เสมือนมิตร
ปลอบดวงจิต บรรเทา ยามเศร้าไหม
เมื่อมีสุข มองจันทร์ อันอำไพ
ส่องหัวใจ ไต่ฝัน กับจันทรา....(จันทรา...ราตรีกานท์)