สติแจ้ง แสงส่อง ดับหมองไหม้
ปัญญาใช้ ใตร่ตรอง มองเหตุผล
ระลึกรู้ ตนตัว ทั่วทั้งมน
มิหลุดพ้น บ่วงกรรม ที่ทำมา
ทางสว่าง สู่แสง แห่งธรรมเลิศ
ที่ประเสริฐ สาดส่อง สนองหา
อยู่ที่ตัว ธรรมชาติ ที่ธรรมา
อนิจจา หาไกล จนไม่เจอ
เมื่อเป็นหนึ่ง รวมไป ในธรรมะ
รู้ลดละ เลิกถอย ค่อยเสนอ
ทางบรรลุ สู่ห้วง นิพพานเธอ
สะอาดเจอ สว่างสบ สงบเย็น
~* ปุถุชน ฅนธรรมดา *~
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
