หากจะนับ วันคืน ที่ผ่านพบ
มิอาจลบ ความใน ใจไหวหวั่น
คำออดอ้อน ของเธอ เพ้อรำพัน
ทำใจฉัน หวั่นไหว ห่วงใยเธอ
แค่อยากเอ่ย ฝากลม ช่วยกระชิบ
ไม่ได้อิ๊บ เพียงหวัง ครั้งเสนอ
ความห่วงใย มีให้ ใช่ละเมอ
หากหวังเก้อ เธอนั้น ฉันรออยู่
จะเฝ้ารอ ตรงนี้ ที่มีรัก
เริ่มรู้จัก "จิ๊กกรี่" แล "จุ๊กกรู่"(คำที่ Tina ชอบใช้)
เธออยู่ไหน ใยเล่า เฝ้าตามดู
หวังให้รู้ "อยากจะบอก "ออกความใน
วันที่ไป ยืมร่ม ขื่นขมนัก
เกือบหลังหัก เหยียบพื้น ลื่นไถล
จำต้องพุง มุ่งหน้า ช้าอยู่ใย
โถมเข้าใส่ ไหนเลย มิเคยมี
ร้องเรียกบอก "Tina" ช้าอยู่ก่อน
พี่เดือดร้อน ยืมร่ม สมชีวี
เธอกลับคว้า ส้มได้ มาไล่ตี
ต้องวิ่งหนี ร่มเอาไป ผมให้คืน
เจ็บก็เจ็บ หนาวก็หนาว เมื่อคราวนั้น
สั่นก็สั่น จำต้องหลับ ไม่อาจฝืน
พี่ต้องงีบ หลับไหล ในท่ายืน
หวังเพียงตื่น คืนร่มไป ให้ "Tina"
ขอบคุณครับที่ให้ยืมร่ม แถมได้..ส้ม..มากินด้วย !!!
คงหนาวเหน็บ เจ็บแผล แย่เลยเน๊อะ
ถ้าได้เจอะ อีกที ไม่ตีหัว (...รู้สึกผิดเลย 55)
ด้วยตระหนก ตกใจ ให้ตื่นกลัว
จึงลืมตัว นึกว่า โจรบ้าบอ
หายหรือยัง หมอสั่งยา มาให้ไหม
กินอะไร ได้หรือไม่ ให้ร้องขอ
หรือหยอดน้ำ ข้าวต้มลง ก็คงพอ
ไม่นานรอ ก็ดีขึ้น ฟื้นคืนตัว
"คันไถ"หนอ พอได้ที รี่แซวตอบ
ก็เค้าชอบ พูดทะเล้น ทำเ่ล่นหัว
เผลอจิ๊กกรี่ มีจักกรู่ ไม่รู้ตัว
ที่ชัวร์ๆ ใครแกล้งเล่น เป็นโดนคืน
ยาแดงใส่ ให้พอดี แผลที่หัว
อย่าได้กลัว แสบนิดนะ อย่าขัดขืน
คาถาเสก เขกตามหัว ให้ตื่น..ตื่น
อย่าได้ตื้น ปลื้มใจไป ฉันให้ฟรี....555 กร๊าก ๆ
[/size]