จันทร์เจ้าเอ๋ย หันมอง ข้าสักนิด
จันทร์อย่าคิด หมางเมิน จะได้ไหม
จันทร์ก็รู้ ว่าข้า แอบมีใจ
จันทร์อย่าไกล จากข้า ให้ตรอมตรม
ข้าเป็นเพียง กระต่าย ที่ต่ำต้อย
ตัวกระจ้อย หรือไร จันทร์ไม่สน
หรือจันทร์เห็น ว่าข้า มิใช่คน
ไร้กุศล บุญพา เคียงคู่กัน
หยิบมีดมา ผ่าใจ แล้วควักออก
ไม่คิดหลอก จันทร์นี้ ให้อับเฉา
ทุกถ้อยคำ จากใจ ไม่ได้เมา
หลงรักเจ้า เพียงจันทร์ ด้วยใจจริง