นั่งรอกลอน ก่อนนอน บังอรจ๋า
ไยไม่มามองไปไม่ได้เห็น
ตั้งแต่ค่ำ ย่ำย่างข้อนข้างเย็น
เรายังเป็นคนรอ อยู่ต่อไป
หากว่าน้อง ของพี่มีงานยุ่ง
รอจนรุ่ง รอมั่น มิหวั่นไหว
ด้วยอยากอ่าน กานท์กลอน เพื่อสอนใจ
รอจนได้ ดั่งจิตที่คิดรอ
คงเหนื่อยหน่อย ค่อยแต่ง ดัดแปลงหนา
ถึงจะช้า ใช้คำเลิศล้ำหนอ
ขอยอดหญิงจริงใจในกลอนพอ
พี่นี้ก็ อิ่มใจหากได้ยล
อย่ารีบเกิน เดินคำ คอยย้ำตรวจ
เดี๋ยวได้อวด คำงามห้ามสับสน
พี่รอได้ แต่งกลอน อย่าร้อนรน
ขอหน้ามนแต่งให้พอใจแล้ว
แสนอิ่มเอมเปรมจิต เมื่อคิดหวน
เมื่อเนื้อนวลจะแต่งกลอน ป้อนพี่แก้ว
พี่แอบปลื้ม ยิ้มใสใจเพริดแพรว
กลอนคงแจ๋ว จะอยู่รอดูกลอน
อยากเห็นหน้าคราแต่งแบ่งยิ้มไหม
กลอนจะได้ดูดีมีคำอ้อน
คงอ่านเพลินพลิ้วไปได้ทุกตอน
ใจรอนรอนรอคนดี ที่ปลายฟ้า
สล่าผิน
13พค.2554
13พค.2554