ฝน ฝัน หวั่นไหว
กาลผลัดเปลี่ยนฤดูพรูสายหมอก
ลอยระลอกแพรม่านเมื่อกาลอิ่ม
สายแดดเช้าโชยหวานผ่านมาพริ้ม
เพียงเจ้ายิ้มไม่นานบันดาลวาย
โน่น! เมฆเทาเหงาเงื่องเต็มเบื้องฟ้า
ก็ถึงคราหล่นผล็อยหยาดสร้อยสาย
ร่วงเถิดร่วงอณูมาพรูพราย
เมื่อเจ้าคล้ายแบกอุ้มต้องสุมทุกข์
โปรยฝนโศกปานว่าโศกาแล้ว
กระเซ็นแผ่วหยาดหยดรดมาปลุก
ตื่นเถิดตื่นจากหลับกลับมารุก
ตื่นในยุควิบัติพาซัดเซ
โศกเอยโศกมาน้ำตาหลั่ง
หมดสิ้นแล้วความหลังครั้งสรวลเส
ร่วงน้ำตาใครหลั่งประดังประเด
โอ้! โศกฟ้าหรือจะเทได้เพียงนี้
เทน้ำตาสักธารเพื่อผ่านซับ
รากที่หลับกลับไหวในวิถี
หากร่วงแล้วร่วงมาชั่วตาปี
บันดาลมีน้ำตาคณาแล้ว
กาลผลัดเปลี่ยนฤดูพรูสายหมอก
ลอยระลอกแพรม่านเมื่อกาลอิ่ม
สายแดดเช้าโชยหวานผ่านมาพริ้ม
เพียงเจ้ายิ้มไม่นานบันดาลวาย
โน่น! เมฆเทาเหงาเงื่องเต็มเบื้องฟ้า
ก็ถึงคราหล่นผล็อยหยาดสร้อยสาย
ร่วงเถิดร่วงอณูมาพรูพราย
เมื่อเจ้าคล้ายแบกอุ้มต้องสุมทุกข์
โปรยฝนโศกปานว่าโศกาแล้ว
กระเซ็นแผ่วหยาดหยดรดมาปลุก
ตื่นเถิดตื่นจากหลับกลับมารุก
ตื่นในยุควิบัติพาซัดเซ
โศกเอยโศกมาน้ำตาหลั่ง
หมดสิ้นแล้วความหลังครั้งสรวลเส
ร่วงน้ำตาใครหลั่งประดังประเด
โอ้! โศกฟ้าหรือจะเทได้เพียงนี้
เทน้ำตาสักธารเพื่อผ่านซับ
รากที่หลับกลับไหวในวิถี
หากร่วงแล้วร่วงมาชั่วตาปี
บันดาลมีน้ำตาคณาแล้ว