วิชากลอนอ่อนใจใครเรียนจบ
บรรณพิภพซับซ้อนครูสอนสั่ง
ค่อยค่อยเรียนค่อยค่อยรู้ดูกำลัง
จะอยู่ยังยืนยงคงมียาม
ขอติด ร.อย่างนี้ไม่มีร้อน
ขอผันผ่อนนอนไข้แม้ใครข้าม
ของวยงงหลงภักดิ์รักนงราม
ขอติดตามถามไถ่อย่างไตร่ตรอง
ไม่ขอผ่าน งานกลอนจนนอนกลุ้ม
ไม่ขอคุม เคร่งครัดจนขัดข้อง
ไม่ขอยอม เลิกราจะมาลอง
ไม่ขอร้อง เรียนเล่นจะเป็นไร
จะติด ร. กี่วันไม่หวั่นหวาด
จะติด ร. กี่ชาติจึ่งอาจใช่
จะติด ร. กี่ครั้งมิฟัง ใคร
จะติด ร. ต่อไปเพราะใจปอง
วิชากลอนลึกล้ำดั่งน้ำไหล
สุดคลั่งไคล้ใจรักสลักร่อง
มิได้มาวันใดดั่งใจดอง
จะขอท่อง รอ รอ รอ รักเรา
"ปรางค์ สามยอด"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
