ใกล้ถึงวัน ผันลา น้ำตาหลั่ง
เกินหยุดยั้ง ห้วงจินต์ ถวิลหวน
ภาพความหลัง ยังจำ ให้ย้ำทวน
ใจคร่ำครวญ นวลน้อง พี่ต้องไป
ที่จริงใจ ไม่อยาก จะจากเจ้า
รู้หรือเปล่า ว่ารัก หนักเพียงไหน
ความจำเป็น เน้นย้ำ ต้องทำใจ
หักอาลัย ไกลน้อง ทั้งหมองมัว
รักก็รัก หักได้ ไฉนรัก
ภักดิ์ก็ภักดิ์ เพียงนี้ ฤดีผัว
วันห่างเธอ เพ้อพก หัวอกรัว
กลัวก็กลัว ยามห่าง รักร้างลา
ใจพร่ำบอก ตอกย้ำ แค่คำห่วง
เหมือนพรากทรวง จากแด เฝ้าแลหา
ใจเฝ้านึก เน้นนับ วันกลับมา
คำสัญญา ให้ไว้ อย่าได้ลืม.....
พอถึงวัน ห่างไกล ให้ต้องจาก
พี่เอ่ยปาก พรากรัก หักไม่ปลื้ม
มาตอกย้ำ น้ำคำ แล้วทำลืม
วันที่ดื่ม น้ำผึ้ง เฝ้ามองจันทร์
หากว่ารัก น้องนาง ครางเยี่ยงนี้
มีหรือที่ พี่จำจาก ห่างฟากฝัน
แม้จำเป็น เท่าไร ต้องห่างกัน
หวังพี่นั้น มั่นไว้ ในฤดี
ได้แต่บอก ออกมา ว่าสุดรัก
คำแน่นหนัก จักรู้ ดูใจพี่
ห่างไกลกัน ขอจงมั่น พันชีวี
เพราะน้องนี้ มีพี่ เพียงหนึ่งเดียว
นับจากนี้ ขอพี่ อย่าได้ห่วง
น้องไม่ลวง ดวงใจ ให้โดดเดี่ยว
เพราะใจนี้ มีให้ พี่เพียวเพียว
ไม่เคยเหลียว มองใคร ให้หวั่นใจ
พระอาทิตย์อัสดง
พี่เอ่ยปาก พรากรัก หักไม่ปลื้ม
มาตอกย้ำ น้ำคำ แล้วทำลืม
วันที่ดื่ม น้ำผึ้ง เฝ้ามองจันทร์
หากว่ารัก น้องนาง ครางเยี่ยงนี้
มีหรือที่ พี่จำจาก ห่างฟากฝัน
แม้จำเป็น เท่าไร ต้องห่างกัน
หวังพี่นั้น มั่นไว้ ในฤดี
ได้แต่บอก ออกมา ว่าสุดรัก
คำแน่นหนัก จักรู้ ดูใจพี่
ห่างไกลกัน ขอจงมั่น พันชีวี
เพราะน้องนี้ มีพี่ เพียงหนึ่งเดียว
นับจากนี้ ขอพี่ อย่าได้ห่วง
น้องไม่ลวง ดวงใจ ให้โดดเดี่ยว
เพราะใจนี้ มีให้ พี่เพียวเพียว
ไม่เคยเหลียว มองใคร ให้หวั่นใจ
พระอาทิตย์อัสดง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
