หมดคำถาม
ขลุ่ยผิวผ่าน ซ่านพลิ้ว ทั่วทิวทุ่ง
ทำนองมุ่ง ผลาญฤทธิ์ พิสมัย
ผิวขลุ่ยพลาง ครางย้ำ ย่ำอาลัย
รักแฝงนัย ไกลแก้ว แผ่วรำพัน
แล้วมองฝน หล่นเผย เคยถามทัก
พรมพร่างรัก หนักโหม ประโลมขวัญ
โปรยฉ่ำชื่น ผืนดิน ถิ่นอนันต์
พรายวสันต์ ปันชุ่ม ดับรุ่มใน
ฟื้นผืนหล้า วนาลี ขจีแจ่ม
ระบัดแกม แซมช่อ ล้อไสว
ทั่วโขดเขิน เถินผา พนาไพร
สัตว์น้อยใหญ่ ไขว่ยิก ริกร่าเริง
ลมฝนคลี่ ขจีพริ้ว ท่ามทิวทุ่ง
เรื่อยคลองคุ้ง บุ่งนา ล้วนถาเถิง
พิรุณริน ดินฉ่ำ ด่ำละเลิง
รื่นรมย์เบิ่ง ข้าวกล้า ในนางาม
เวียนวัฏฏะ วังวน คนบ้านป่า
พิรุณลา ฟ้ามอบ ตอบคำถาม
ธรรมชาติ วาดชีวิต ลิขิตความ
ด้วยธารงาม น้ำตา ฟ้าส่งคำ
หมดถ้อยความ ถามฟ้า ลาพักผ่อน
เอนกายหย่อน นอนลาน ชานขนำ
ขลุ่ยเลาเก่า เป่าผิว พลิ้วลำนำ
เป็นบทร่ำ คร่ำครวญ ป่วนฤทัย
ปภัสร์