เศษหัวใจในนี้ที่กลางอก
เคยตระหนกตกล่วงยังบ่วงเหว
ใจทมิฬสิ้นภักดิ์ความรักเลว
เหมือนไฟเปลวปิดตาหน้าไหม้เกรียม
เพราะเมื่อคืนดื่นดึกนอนนึกฝัน
สิ่งร้ายมันบั่นทอนเหมือนตอนเสี้ยม
ไม้ไผ่แหลมแถมคมสมทำเนียม
ปักโหดเหี้ยมเกรียมดำซ้ำเลือดนอง
พอหลุดตนพ้นภวังค์จากซังซาก
กรรมวิบากมากแค้นแสนหม่นหมอง
ทิ้งให้มันนั้นทรามตามละออง
แล้วลอยล่องท่องไปในกลางลม
เศษหัวใจในนี้ที่กลางอก
ฉันจะปกป้องมันชีวันบ่ม
เป็นเพียงแค่ "เศษเนื้อ" เชื้อโสมม
แต่สะสม "ความรักคนบนบ้านกลอน"
เคยตระหนกตกล่วงยังบ่วงเหว
ใจทมิฬสิ้นภักดิ์ความรักเลว
เหมือนไฟเปลวปิดตาหน้าไหม้เกรียม
เพราะเมื่อคืนดื่นดึกนอนนึกฝัน
สิ่งร้ายมันบั่นทอนเหมือนตอนเสี้ยม
ไม้ไผ่แหลมแถมคมสมทำเนียม
ปักโหดเหี้ยมเกรียมดำซ้ำเลือดนอง
พอหลุดตนพ้นภวังค์จากซังซาก
กรรมวิบากมากแค้นแสนหม่นหมอง
ทิ้งให้มันนั้นทรามตามละออง
แล้วลอยล่องท่องไปในกลางลม
เศษหัวใจในนี้ที่กลางอก
ฉันจะปกป้องมันชีวันบ่ม
เป็นเพียงแค่ "เศษเนื้อ" เชื้อโสมม
แต่สะสม "ความรักคนบนบ้านกลอน"
บัณฑิตเมืองสิงห์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
