จุดอิทธิฤทธิ์...แผลงฤทธิ์แล้ว
Gmail ดีๆ จากคุณ sangsom sasitorn และครูโอ่ง อรสาเพื่อนรัก
เรื่องที่ ๓ เรื่องจริงจากจีนแผ่นดินใหญ่
เรื่องจริงที่เปี่ยมด้วยความเป็นมนุษย์ ความรักของคนตาบอด
ผู้เขียน romravin
ฉบัับดัดแปลง ร้อยกรอง กลอนสุภาพ ๓๐ บท โดย สาวกะปู
ชื่อเรื่อง คนขายเต้าหู้
...พ่อของฉัน ขายเต้าหู้ ผู้เป็นใบ้...
-๑-
อิ่มใจ
ณ มณฑลเหลียวหนิง จีนตอนเหนือ บังเกิดเรื่องเหลือเชื่อให้กล่าวขาน เมืองเทือกเหล็ก
เมืองเก่าแต่โบราณ มีเหตุการณ์มากมายให้จดจำ
"เต้าหู้ เต้าหู้ มาแล้วจ้า อย่ามัวช้า กินเต้าหู้ รสเลิศล้ำ
เต้าหู้อ่อน สูตรโบราณ พ่อฉันทำ กินประจำ มีกำลัง มาไวไว
นี่เป็นเสียงของฉัน เสียงของฉัน คนขายนั้น พ่อฉัน พ่อเป็นใบ้"
เสียงเจื้อยแจ้วจากลำโพงยินแต่ไกล เปิดเทปไว้ดังวนไปตลอดทาง พ่อของฉันเบื้อใบ้ขาย
เต้าหู้ อดทนสู้ร้อยปํญหามาขัดขวาง จนฉันได้ยี่สิบกว่าไม่ละวาง เข็นรถพลางกดเทปพลางอย่าง
รื่นรมย์
"เต้าหู้ เต้าหู้ มาแล้วจ้า........." ฉันหาญกล้าอัดเสียงอย่างสุขสม เอากระดิ่งทองเหลืองแขวน
ชื่นชม พ่อเงยก้มกดเทปเรื่อยเรื่อยมา..
-๒-
ใจอัปยศ
ชีวิตฉันรันทดแสนหดหู่ ใครใครรู้แม่ตายไม่ประสา พ่อเป็นใบ้เอ้ออ้าขัดเคืองตา โอ้พ่อข้า
รับไม่ได้น่าอายจริง
ตอนฉันเด็กตัวเล็กเล็กจำความได้ ช่างโหดร้ายใจหยาบเหมือนผีสิง พ่อทำอะไรผิดใจไม่เฉย
นิ่ง จะรีบดิ่งด่าพ่อให้อับอาย
ขีดวงกลมลงบนพื้น ถ่มน้ำลาย ภาพหยาบคายเหลือรับกับความร้าย พ่อตะลึงอ้ำอึ้งฉันระบาย
พ่อทุกข์กาย ฉันสะใจ ไม่กลัวเกรง
"อีใบ้สาม อีใบ้สาม" เด็กอื่นล้อ ยังไม่พอด่าทอล่อข่มเหง ฉันวิ่งโล่ด่าพ่อต่อไม่ยำเยง พ่อวังเวง
โหวงหวางหว่างกลางใจ
ฉันคิดได้ ทำอย่างไร ไกลจากพ่อ ต้องเรียนต่อ มหา'ลัยที่ฝันใฝ่ เรียนให้ดี เรียนให้เก่ง เรียน
อย่างไร เส้นทางชัยเปิดอ้าท้าน่าดู
ฉันจึงเรียนอย่างบ้าคลั่งยั้งไม่หยุด วันเวลาเร่งรุดฉุดไม่อยู่ พ่อหมกตัวอยู่โรงโม่ โม่เต้าหู้ พี่ชาย
สองครองคู่อยู่เรือนตน..
-๓-
ละอายใจ
ฤดูกาลผ่านไปหลายเหมันต์ เส้นทางฝันบรรเจิดบังเกิดผล ฉันสอบเข้า มหา'ลัยได้บัดดล สุข
กมลอิ่มเอมใจหาใดปาน พ่อระรื่นชื่นบานนานนานเห็น พ่อตื่นเต้นเห็นญาติญาติสนุกสนาน ปากแบะแบะ
เอ้ออ้าหน้าเบ่งบาน สวมม่อฮ่อมจัดงานวันยินดี
ฉันตกใจ พ่อจับมือให้แบออก
"อะไรพ่อ" ฉันเรียก "พ่อ" ได้ไงนี่ ในอุ้งมือเงินมัดใหญ่กว่าทุกที
"อิอีิอี.." พ่อชี้ชี้ ที่อกตัว (พ่อเต็มใจให้)
ฉันไห้โฮ..พ่อเห็นฉันสำคัญ พ่อทำขวัญให้รางวัลรู้กันทั่ว ยังชำแหละหมูขุน จน..ไม่กลัว เดินแย้ม
หัวแจกหมูทั่วถึงกัน
พ่อดวดเหล้าเกาเหลียงเสียงอ้อแอ้ หน้าแดงแจ๋ตาประกายฉายสุขสันต์ ๑๘ ปีผ่านไปอย่างอัศจรรย์
ปากของฉันเรียก"พ่อ" ด้วยหัวใจ..
-๔-
ยอมใจ
ปี ๑๙๙๖ ฉันเรียนจบ ยกมือนบเคารพพ่อผู้เบื้อใบ้ ขายเต้าหู้สู้ลำำบากตรากตรำไป ส่งเสียให้
จนเีรียนจบครบตำรา
"พ่อจ๋า..ลูกได้งานมีบ้านอยู่ ไม่เลิศหรูแต่ดูดีนะพ่อจ๋า จะรับพ่อพาอยู่ด้วยชั่วชีวา ลูกจะพาพ่อ
สุขทุกคืนวัน"
ฉันนั่งรถแท็กซี่ไปรับพ่อ วันที่รอมานานมันเหมือนฝัน ความรู้สึกดับวูบลงฉับพลัน ตื่นขึ้นมา
อีกวัน พ่อ เปลี่ยนไป
ครึ่งเดือนก่อน..ผมพ่อดำกลายเป็นขาว หน้าซีดราวหมั่นโถวไม่มีไส้ เกิดอะไร ที่ไหน เป็นยังไง
พี่สะใภ้ บรรยายให้ฉันฟัง
"น้องหยุนสลบประสบเหตุ ก่อนเข้าเขตหมู่บ้านเราอีกเก้าหลัง คนขับซิ่งวิ่งไวไม่ระวัง หน้ารถพัง
อัดสะพานหยุนกระเด็น" พี่สะใภ้เล่าไปร้องไห้ไป
"พ่อว่องไวสวมใจสิงห์ให้เห็นเห็น อุ้มหยุนได้โบกรถอย่างยากเย็น แล้วขีดเส้นกากบาทซ้ำซ้ำกัน"
พี่สะใภ้แสดงท่าให้ฉันดู "คนขับรู้ หยุดอยู่ไม่แข็งขัน พ่อยัดเงินปึกใหญ่ให้ทันควัน โอ้..สวรรค์มาโปรด
ไม่โทษใคร ทุกทุกคนลงความเห็นไม่รอดแน่ พ่อยกมือไม่ยอมแพ้แย่ที่ไหน หยุนต้องตื่น ต้องฟื้น
ยืนต่อไป" พี่ทำมือไหวไหว เหมือนพ่อทำ
"วันต่อมาหมอยืนยันว่าไม่รอด พ่อจับมือหมอกอดอึ้มอึ้มอ้ำอ้ำ หยิบเอาเงินฟ่อนใหญ่ดูดำดำ
กลิ่นคาวคาว ย้ำท่าว่า่มีเงิน" พี่สะใภ้ตาแวววาวเล่าถึงพ่อ "พ่ออ้อนหมอ จนหมอซื้งจึงสรรเสริญ
ยอดคุณพ่อทุ่มหมดใจกล้าเผชิญ พ่อแกร่งเกินกว่าที่เป็นคนพิการ"
"พี่จ๋า..พ่อได้เงินมาจากไหน" อดไม่ได้เขย่าแขน "รีบเล่าขาน"
พี่สะใภ้พยักหน้า เสียงกังวาน
"ขายเต้าหู้มานานได้้สี่พัน(หยวน) ไปหยิบยืมเพื่อนบ้านอีกหลายหยวน ลงบัญชีครบถ้วนไม่
หุนหัน จ่ายค่าหมอเพียงพอสิบห้าวัน พ่อขยันทำเต้าหู้แจกหมอฟรี.."
-๕-
ประจักษ์ใจ
ทุกวันนี้ฉันใช้หนี้ครบทุกเจ้า ยามเช้าเช้าพ่อเข็นรถไปทุกที่ กดปุ่มเสียงให้คนฟังอย่างเปรมปรีดิ์
รายได้ดี เพราะฝีมือพ่อฉันทำ
ฉันไม่อายพ่อเป็นใบ้ขายเต้าหู้ พ่อใจสู้โม่เต้าหู้รสเลิศล้ำ รสชาติ นุ่ม..หอม..ใหญ่..กินประจำ
กินซ้ำซ้ำไม่เป็นพิษไม่เป็นภัย..
เต้าหู้ เต้าหู้ มาแล้วจ้า..............
ฉันคิดอยู่เสมอว่า โลกเราเปี่ยมล้นด้วยสังคีตแห่งความรัก
เราสดับฟัง สาธยาย สัมผัส และสะเทือนใจ
แต่แล้ว..พ่อผู้ใบ้ของฉัน กลับสอนให้ฉันเข้าใจว่า
อันที่จริงแล้ว สังคีตอันยิ่งใหญ่ที่สุด คือ
ปลอดเสียง
อันเป็นพลังที่ไม่พึงส่งเสียง
ทำให้ฉันตีความ ความรัก ให้สูงขึ้นไปอีก
แล้วจะถาม จุดอิทธิฤทธิ์ในเรื่องนี้คืออะไร ไปทำไม ยกเลิกไปเลยข้าน่อย
สาวกะปู
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
