ด้วยสะพานไม้หมากตากแดดฝน
ยอมสู้ทนคนผ่านประสานฝัน
ยอมให้ย่ำไปมาหาทุกวัน
กลับแปรผันอย่างไรสงสัยจัง
จากเริ่มใหม่ดั้นด้นตัดต้นสด
วางกำหนดช่องข้ามตามที่หวัง
จนต้นหมากนั้นหนามาผุพัง
เขาก็ยังไม่ลงเอยเฉลยความ
จะตัดหมากต้นใหม่ใช้ทดแทน
เชื่อมสองแดนสองฝั่งครั้งสองสาม
แค่พานหมากนั้นหนาพยายาม
สาวคนงามวกวนไม่สนจริง
ปากเป็นเอกเลขเป็นโทโบราณกล่าว
พูดโน้มน้าวกาวใจได้ทุกสิ่ง
ตื้อเป็นแรงแข็งขับจับอ้างอิง
หากเฉยนิ่งหมากหมดป่าอย่าหวังเลย.
นพ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
