Re: มันเหงา..อ้างว้าง เมื่อร้างไกล
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
31 มกราคม 2025, 03:51:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: มันเหงา..อ้างว้าง เมื่อร้างไกล  (อ่าน 8056 ครั้ง)
บ้านริมโขง
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 869
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2,026



« เมื่อ: 06 พฤษภาคม 2011, 12:52:PM »


สาวน้อยค่อยๆอาย

คงไม่ต่างห่างกันยามฝันเปลี่ยน
เป็นบทเรียนชีวิตติดกระแส
เมื่อมีรักห่างรักหักดวงแด
เหงาเศร้าแท้แก่ใครให้ทุกข์ตรม

ต้องถนอมออมไว้ด้วยใจมั่น
รักสุขสันต์ฉัน-เธอละเมอสม
เอื้ออารีย์มีใจใฝ่นิยม
อย่าเก็บขมข่มสร้างให้หมางใจ

กว่าจะมี เธอ-ฉันสัมพันธ์จิต
กว่าจะมี เธอชิดติดแก้มใส
กว่าจะมี ผูกพันสัมพันธ์ไกล
กว่าจะมี หนึ่งใครได้รักครอง

ต้อง สู้ทนออดอ้อนวอนเสนอ
ต้อง พร่ำเพ้อพะวงส่งใจสอง
ต้อง จริงจังตั้งมั่นด้วยกลั่นกรอง
ต้อง สนองปองนางไม่ร้างเลย

จึงต้องควรสงวนนางอย่างดวงแก้ว
ให้เพริศแพร้วล้ำค่าพาเปิดเผย
ต้องเชิดชูด้วยชื่นรื่นรำเพย
ต้องกอดเกยด้วยสุขทุกทิวา

เป็นเกราะกั้นทางเหงาที่เจ้าเพ้อ
ส่งให้เธอและเขาเฝ้าห่วงหา
ความหวาดกลัวอื่นใดไม่บีฑา
กรุณาเห็นงามตามห่วงใย...


"บ้านริมโขง"



ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

คันไถ

ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า


Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s