ลีลาวดี
๏ โอ้..ทินกรอ่อนฟ้าคราบำราศ
ลมไหววาดกลีบขาวถึงคราวเหิน
หอมซ่านกลิ่นถวิลหายุพาเพลิน
ยามดำเนินหอมระดา...ลีลาวดี
๏ ดอกไม้หอม..ลมไกว..ก็ใจตื่น
ในค่ำคืนน้ำค้างพราวให้หนาวศรี
แสนคำนึงถึงใครเคยไมตรี
ก่อนจะลี้ลับลาสุดาดวง
๏ เมื่อดอกชูช่อช้อยร้อยประดับ
ก็ระยับเก็จวาวจากดาวสรวง
ยามน้ำค้างหยาดย้อยสู่สร้อยพวง
ก็อ่อนไหวในทรวงเหน็บหน่วงใจ
๏ ฤๅมาลีกลีบช้ำจำต้องฝืน
ชดช้อยชื่นเพ่งจิตพิสมัย
ปลิวเรณูล่องฝากฟากฟ้าไกล
โปรยหอมให้ล่วงถึงอีกหนึ่งคน
๏ หากคนไกลได้รับสัมผัสหอม
ลอยไปล้อมข้ามจากอีกฟากหน
นั่นคือใจโบยหาอีกฟ้าบน
ก่อนร่วงหล่นให้ช้ำตามครรลอง
๏ ชมดอกขาวระริกฟ้าลอยอากาศ
คราวนิราศจากต้นให้คนหมอง
สักวันคงสมหวังดั่งใจปอง
จักได้มองมาลีที่เบิกบาน ๚ะ๛
๏ โอ้..ทินกรอ่อนฟ้าคราบำราศ
ลมไหววาดกลีบขาวถึงคราวเหิน
หอมซ่านกลิ่นถวิลหายุพาเพลิน
ยามดำเนินหอมระดา...ลีลาวดี
๏ ดอกไม้หอม..ลมไกว..ก็ใจตื่น
ในค่ำคืนน้ำค้างพราวให้หนาวศรี
แสนคำนึงถึงใครเคยไมตรี
ก่อนจะลี้ลับลาสุดาดวง
๏ เมื่อดอกชูช่อช้อยร้อยประดับ
ก็ระยับเก็จวาวจากดาวสรวง
ยามน้ำค้างหยาดย้อยสู่สร้อยพวง
ก็อ่อนไหวในทรวงเหน็บหน่วงใจ
๏ ฤๅมาลีกลีบช้ำจำต้องฝืน
ชดช้อยชื่นเพ่งจิตพิสมัย
ปลิวเรณูล่องฝากฟากฟ้าไกล
โปรยหอมให้ล่วงถึงอีกหนึ่งคน
๏ หากคนไกลได้รับสัมผัสหอม
ลอยไปล้อมข้ามจากอีกฟากหน
นั่นคือใจโบยหาอีกฟ้าบน
ก่อนร่วงหล่นให้ช้ำตามครรลอง
๏ ชมดอกขาวระริกฟ้าลอยอากาศ
คราวนิราศจากต้นให้คนหมอง
สักวันคงสมหวังดั่งใจปอง
จักได้มองมาลีที่เบิกบาน ๚ะ๛