เพียงลืมตามองฟ้ากว้าง ช่างงามนัก
เหมือนใจถักด้วยรักร้อย คอยความหวัง
ทุกข์หมื่นแสนถ้ามาดแม้น มาประดัง
ยากพินพัง เพราะชีวิต นี้มี"เธอ"
ไม่เคยมองว่าชีวิต มีความหมาย
เป็นหรือตายไม่สนใจ ให้เสนอ
แต่ยามนี้มีเพียงหนึ่ง ซึ่งเจอะเจอ
รักเสมอยามเจอ"เธอ" เข้าเท่านั้น
ยอมแล้วเอ๋ยเคยมอง แล้วต้องผ่าน
ดั่งวันวานเคยหมอง ยามต้องฝัน
เพลานี้ ณ.ที่นี้ มีเพียงวัน
วันที่ฉัน ไม่มีท้อ เพราะมี "เธอ"
ฉันเอง..