เปรียบตัวเรา เก้าอี้ ที่ทนฝน
รอคอยคน มานั่ง อีกครั้งหนึ่ง
รอการกลับ รับใช้ ด้วยใจพึง
เพราะคิดถึง เพียงเธอ เสมอมา
เปรียบตัวเรา เก้าอี้ ที่โดนฝน
จะทานทน ต่อไป เท่าไรหนา
ตั้งที่เดิม เริ่มดำ ลำลำลา
ไร้ราคา ผุพัง ลงฝังดิน
รพีกาญจน์ 59
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
24 พฤศจิกายน 2024, 01:55:AM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: เก้าอี้...ที่โดนฝน (อ่าน 7311 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
