Re: เก้าอี้...ที่โดนฝน
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
24 พฤศจิกายน 2024, 01:55:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: เก้าอี้...ที่โดนฝน  (อ่าน 7312 ครั้ง)
เมฆา...
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 698
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 624


..............


« เมื่อ: 05 พฤษภาคม 2011, 04:14:PM »





๐รักนี้..ที่โดนฝน๐

๐ ยังรักเธอ เสมอจิตไม่คิดเปลี่ยน
หัวใจเขียนชื่อไว้ใส่ทรวงมั่น
สลักซึ้งตรึงมานแม้นานวัน
คนที่ฉันรักแท้มีแค่...เธอ


๐ ฝนพรำพรำน้ำเย็นกระเซ็นสาด
มวลอากาศพาดผ่านม่านตาเหม่อ
ถึงความหลังครั้งเราเย้าหยอกเจอ
ที่อำเภอภูธรตอนหว่านดำ
๐ ฝนชะอุ่มชุ่มชะช่อมะม่วง
เหลือเพียงรวงเม็ดน้อยลอยถลำ
ฉันและเธอต่างเห็นเป็นประจำ
ก่อนหัวค่ำยังเคยได้เอ่ยชม
๐ ท่ามฝนรินกลิ่นแป้งแห่งแก้มสาว
พริ้วยวนพราวราวคลุกด้วยสุขสม
ปรารถนาวอนไหว้ในสายลม
โปรดจงพรมพัดหอมย้อมนานนาน
๐ จะมีสุขใดเล่าเท่ารักนี้
ที่ฉันมีให้เธอเสมอหวาน
คำสัญญาปีกลายท้ายสงกรานต์
ยังกังวานก้องหูอยู่ร่ำไป
๐ จะหาเงินทองแท่งมาแต่งแน่
จงอย่าแปรเปลี่ยนกมลจนหวั่นไหว
รอฉันหน่อยนะเจ้าจงเข้าใจ
จะรีบไปแต่งตาม...คำสัญญา
๐ ครั้นบัดนี้หน้าฝนหล่นรินร่วง
ใจทั้งดวงหวนพรียกร่ำเรียกหา
ช่อมะม่วงยังเด่นเช่นแล้วมา
แต่เธอหนา..อยู่ไหนที่ใดกัน
๐ ปล่อยให้ฉันตากฝนใต้ต้นเก่า
เปียกความเศร้าเร้าริ่งจริงหรือฝัน
อุตส่าห์เก็บเงินทองของสำคัญ
แต่แล้วมันพลันสลายกลายเป็นเงา

๐ ไม่มีเธอ แล้วทางก้าวข้างหน้า
ซ้ายหรือขวาเคว้งคว้างปางอับเฉา
เหลือเพียงฝนหล่นพร่ำร่ำแผ่วเบา
กับน้ำเน่านัยน์ตา...ที่อาดูร..ฯ


..กับชื่อเธอที่ทรวงเก่า...เคล้าอาดูร..





***เมฆา...***





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

แป้งน้ำ

ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

..สัมผัสทิพย์ปรารถนาอารมณ์แล้ว..

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s