วรรคหนึ่งพึงนึกได้ใช้เรื่องเขียน
วรรคสองเพียรหาคำกล้ำสัมผัส
วรรคสามมุ่งเน้นความเด่นชัด
วรรคสี่คัดอ่านไปได้บทลง
วรรคห้าตั้งมาอย่างันงก
วรรคที่หกท้ายคำอย่าทำหลง
วรรคเจ็ดเหมือนสามนะจะงุนงง
วรรคแปดคงสองบทหมดข้อความ.
นพ
โดนคนแซงปาดหน้าก็ตั้งเยอะ
ยังมาเจอะคุณนพคนที่สาม
เอาอย่างนี้แล้วกันน้องดงตาม
จะกี่ยามจะอยู่เพื่อส่งสาร
เริ่มวรรคแรกพี่แจกคำว่ารัก
วรรคสองปักคาใจด้วยคำหวาน
พอวรรคสามทำหลงในกลอนกานท์
ขอให้นานวรรคสี่ที่เฝ้ารอ
เสร็จจบบทวรรคห้าตามติดติด
เขยิบชิดวรรคหกเลยเอาต่อ
เริ่มวรรคเจ็ดเข็ดไหมหรือว่าพอ
รีบเออ-ออก่อรักปักฤดี
ครบแปดวรรคแต่ใจยังใคร่อยาก
ขอเอ่ยปากจากใจในน้องนี้
ว่าน้อง"รัก"กามนิตติดคนดี
แม้ใครเลี่ยนวจีที่พูดมา(ไม่สน)
พระอาทิตย์อัสดง
ยังมาเจอะคุณนพคนที่สาม
เอาอย่างนี้แล้วกันน้องดงตาม
จะกี่ยามจะอยู่เพื่อส่งสาร
เริ่มวรรคแรกพี่แจกคำว่ารัก
วรรคสองปักคาใจด้วยคำหวาน
พอวรรคสามทำหลงในกลอนกานท์
ขอให้นานวรรคสี่ที่เฝ้ารอ
เสร็จจบบทวรรคห้าตามติดติด
เขยิบชิดวรรคหกเลยเอาต่อ
เริ่มวรรคเจ็ดเข็ดไหมหรือว่าพอ
รีบเออ-ออก่อรักปักฤดี
ครบแปดวรรคแต่ใจยังใคร่อยาก
ขอเอ่ยปากจากใจในน้องนี้
ว่าน้อง"รัก"กามนิตติดคนดี
แม้ใครเลี่ยนวจีที่พูดมา(ไม่สน)
พระอาทิตย์อัสดง
เกลารำลึก ผนึกถ้อย ร้อยอักษร
อุทาหรณ์ กลอนผ่าน จารภาษา
ทั้งดีร้าย สุขทุกข์เหงา เคล้าน้ำตา
ถ่ายทอดมา จากเบื้องลึก รู้สึกใจ
เรื่องซึ้งซึ้ง ตรึงใจ ใคร่ตอกย้ำ
เรื่องเจ็บช้ำ เกินจะหยุด สุดทนไหว
แม้นไม่มี คำปลอบโยน ให้แรงใจ
เขียนระบาย ใว้อ่านเตือน กันเลือนลีม
ปภัสร์
อุทาหรณ์ กลอนผ่าน จารภาษา
ทั้งดีร้าย สุขทุกข์เหงา เคล้าน้ำตา
ถ่ายทอดมา จากเบื้องลึก รู้สึกใจ
เรื่องซึ้งซึ้ง ตรึงใจ ใคร่ตอกย้ำ
เรื่องเจ็บช้ำ เกินจะหยุด สุดทนไหว
แม้นไม่มี คำปลอบโยน ให้แรงใจ
เขียนระบาย ใว้อ่านเตือน กันเลือนลีม
ปภัสร์
ปล.ขอโทษนะค่ะ อัสดง ขออยู่ระหว่างกลางสองท่านนะค่ะ อบอุ่นดี อิอิ โดนปาดหน้าจนเซ็งเอามันแบบนี้แล้วกัน
คนที่จะต่อ ต่อจากคุณ ปภัทร์ นะค่ะ อิอิ น้องดงต่อไม่ได้ ยากมากค่ะ
คนที่จะต่อ ต่อจากคุณ ปภัทร์ นะค่ะ อิอิ น้องดงต่อไม่ได้ ยากมากค่ะ