~เฮ้อ!!~
เริ่มวรรคแรกแหวกถ้อยร้อยนำร่อง
เพื่อวรรคสองคล้องคลึงซึ่งวิถี
กลั่นวรรคสามงามพจน์บทวจี
วางวรรคสี่ชี้สวย..ด้วยคำคม
ต่อวรรคห้าจาระไนใคร่ครวญยก
ตรองวรรคหกพิเคราะพ์ควรเหมาะสม
สานวรรคเจ็ดเผ็ดเปรี้ยวเกี่ยวอารมณ์
แต่วรรคแปด..สุดขื่นขม..ผมกลอนตัน!!
จบ บอม ซอง ดุ๊ก
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
