๐ ไฟรักมอดหมดแล้ว นานปี
ยังแต่เพลิงโลกีย์ อยู่บ้าง
แวะลงอ่างบางที แก้เมื่อย
เหงาเปลี่ยวใจอ้างว้าง อ่างน้ำพาเพลิน
๐ ใจยับเยินแต่ครั้ง นมนาน
เหลือแต่ความร้าวราน หม่นไหม้
ไปนวดเพื่อสำราญ ยามเมื่อย
ทุกแห่งทั้งไกลใกล้ ต่างล้วนเคยเยือน
ยังแต่เพลิงโลกีย์ อยู่บ้าง
แวะลงอ่างบางที แก้เมื่อย
เหงาเปลี่ยวใจอ้างว้าง อ่างน้ำพาเพลิน
๐ ใจยับเยินแต่ครั้ง นมนาน
เหลือแต่ความร้าวราน หม่นไหม้
ไปนวดเพื่อสำราญ ยามเมื่อย
ทุกแห่งทั้งไกลใกล้ ต่างล้วนเคยเยือน
อยากเตือนป๋าอย่าได้ เพลิดเพลิน
ลงอ่างเนิ่นนานเกิน แก่แล้ว
หัวใจอาจบังเอิญ กลับล่ม
จมอ่างข้างนางแก้ว ชีพม้วยด้วยโลกีย์
อายุมีมากแล้ว ควรตรอง
โปรดอย่าได้เมียงมอง นิ่มเนื้อ
คิดแล้วจิตสยอง คนแก่
ไฟไม่สูญสิ้นเชื้อ อกเอื้อซบขาดใจ(ตายคาอก)
เพราะห่วงใยหรอกจ้า ป๋าขา
จึงเอ่ยวจีมา บอกใบ้
ขอโปรดอย่าถือสา คำกล่าว เตือนนา
เพราะไม่อยากจะให้ ร่างไร้วิญญาณ์
หากผิดตกขออภัย หากผิดใจก็ขอโทษ นะคะ คุณป๋าหมาก(สีสุก)