สุริยันผันแสงขึ้นแต่งฟ้า
ดวงจันทราพาดวงลับล่วงหน
ดารารายหายร่างคล้ายพรางตน
ปลุกผู้คนทั่วทิศจากนิทรา
จึ่งทั้งปวงห้วงฝันก็พลันจบ
คืนสู่ภพความจริงทุกสิ่งหา
จินตภาพฉาบล้วนมวลมายา
ก็เลือนลาลอยเลื่อนพร้อมเดือนดาว
ไม่อยากตื่นขึ้นพบประสบสิ่ง
โลกความจริงทั้งเจ็บและเหน็บหนาว
โลกแห่งฝันนั้นพร่างสว่างพราว
ไร้เรื่องราวทดท้อทรมาน
เพราะรักร้างจางเจือจนเฝือสิ้น
ทั้งชีวินหม่นไหม้เหมือนไฟผลาญ
รักเคียงกายหมายห่มกลับล่มลาญ
เมื่อนงคราญปักลิ่มเข้าทิ่มแทง
คงได้แต่รอคอยในรอยช้ำ
สนธยาฟ้าค่ำสิ้นลำแสง
ปล่อยโลกจริงทิ้งไปอย่างไร้แรง
สู่โลกแห่งความฝันนิรันดร์กาล.ฯ
ดวงจันทราพาดวงลับล่วงหน
ดารารายหายร่างคล้ายพรางตน
ปลุกผู้คนทั่วทิศจากนิทรา
จึ่งทั้งปวงห้วงฝันก็พลันจบ
คืนสู่ภพความจริงทุกสิ่งหา
จินตภาพฉาบล้วนมวลมายา
ก็เลือนลาลอยเลื่อนพร้อมเดือนดาว
ไม่อยากตื่นขึ้นพบประสบสิ่ง
โลกความจริงทั้งเจ็บและเหน็บหนาว
โลกแห่งฝันนั้นพร่างสว่างพราว
ไร้เรื่องราวทดท้อทรมาน
เพราะรักร้างจางเจือจนเฝือสิ้น
ทั้งชีวินหม่นไหม้เหมือนไฟผลาญ
รักเคียงกายหมายห่มกลับล่มลาญ
เมื่อนงคราญปักลิ่มเข้าทิ่มแทง
คงได้แต่รอคอยในรอยช้ำ
สนธยาฟ้าค่ำสิ้นลำแสง
ปล่อยโลกจริงทิ้งไปอย่างไร้แรง
สู่โลกแห่งความฝันนิรันดร์กาล.ฯ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
