ฝนแกล้งตกปกคลุม...ความชุ่มชื่น
พร้อมกับเสียงสะอื้นด้วยความเศร้า
เหมือนทดท้อ..รอคืน..ยืนใต้เงา
แสงจันทร์เทาทาบหม่น...อยู่บนเรือ
ถูกปล่อยคว้างห่างฝั่ง...เกินหยั่งราก
"คิดถึงมาก"แต่ไม่ง้อเพราะท้อเหลือ
เธอไม่มาฉันไม่ไป..ใครจุนเจือ
ใจเหมือนเกลือหรือทะเล..ที่แห่ลม
ฟ้ากับน้ำ..เวิ้งว้าง..ยังบรรจบ
ขั้วบวก+-ลบ..ยังรู้เป็นคู่สม
ทั้งน้ำฟ้า..น้ำตา..ยังพร่างพรม
รักดั่งจม...."อเวจี-สีชมพู"
จะรอวันทบทวน...แล้วชวนกลับ
หรือรอปรับ..เพื่อไป..มิให้รู้
คิดหลายหนปนฝันที่พันตู
ถ้าเอ็นดู..เหมือนเดิม..ช่วยเติมเต็ม
พร้อมกับเสียงสะอื้นด้วยความเศร้า
เหมือนทดท้อ..รอคืน..ยืนใต้เงา
แสงจันทร์เทาทาบหม่น...อยู่บนเรือ
ถูกปล่อยคว้างห่างฝั่ง...เกินหยั่งราก
"คิดถึงมาก"แต่ไม่ง้อเพราะท้อเหลือ
เธอไม่มาฉันไม่ไป..ใครจุนเจือ
ใจเหมือนเกลือหรือทะเล..ที่แห่ลม
ฟ้ากับน้ำ..เวิ้งว้าง..ยังบรรจบ
ขั้วบวก+-ลบ..ยังรู้เป็นคู่สม
ทั้งน้ำฟ้า..น้ำตา..ยังพร่างพรม
รักดั่งจม...."อเวจี-สีชมพู"
จะรอวันทบทวน...แล้วชวนกลับ
หรือรอปรับ..เพื่อไป..มิให้รู้
คิดหลายหนปนฝันที่พันตู
ถ้าเอ็นดู..เหมือนเดิม..ช่วยเติมเต็ม
๑๐๙๑๓
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
