ข้าพเจ้าสงสัย...
เมือดวงตาข้าพเจ้าทอดมองออกไปข้างหน้า
ไกลสุดไกลเท่าที่ดวงตาข้าพเจ้าจะมองเห็นได้
ผ่านขุนเขาลำธารต้นไม้ใบหญ้าและสรรพสัตว์
อาจเป็นขอบฟ้าอันเลือนลางตรงนั้น
ข้าพเจ้าเองก็มิอาจรู้เช่นกัน
ว่าดวงตาข้าพเจ้ามองไป ณ ที่ใด
ข้าพเจ้ามองออกไปพร้อมกับความคิด
ความคิดของความคิด
ความคิดที่ข้าพเจ้าสงสัย
และยังไม่สามารถหาคำตอบได้
ข้าพเจ้าสงสัย...
คงเป็นใครสักคนหรืออะไรบางอย่าง
พาใครบางคนมาพบข้าพเจ้า
ท่ามกลางผู้คนมากมาย
ข้าพเจ้าไม่เข้าใจ...
ข้าพเจ้าสงสัย...
ข้าพเจ้ายังไม่สามารถหาคำตอบได้
แต่ข้าพเจ้าก็ส่งคำขอบคุณ
ส่งมันไปที่ขอบฟ้า
ขอบฟ้าที่ข้าพเจ้ามอง
...จะรู้ไหมว่าข้าพเจ้า
ขอบคุณ.
เมือดวงตาข้าพเจ้าทอดมองออกไปข้างหน้า
ไกลสุดไกลเท่าที่ดวงตาข้าพเจ้าจะมองเห็นได้
ผ่านขุนเขาลำธารต้นไม้ใบหญ้าและสรรพสัตว์
อาจเป็นขอบฟ้าอันเลือนลางตรงนั้น
ข้าพเจ้าเองก็มิอาจรู้เช่นกัน
ว่าดวงตาข้าพเจ้ามองไป ณ ที่ใด
ข้าพเจ้ามองออกไปพร้อมกับความคิด
ความคิดของความคิด
ความคิดที่ข้าพเจ้าสงสัย
และยังไม่สามารถหาคำตอบได้
ข้าพเจ้าสงสัย...
คงเป็นใครสักคนหรืออะไรบางอย่าง
พาใครบางคนมาพบข้าพเจ้า
ท่ามกลางผู้คนมากมาย
ข้าพเจ้าไม่เข้าใจ...
ข้าพเจ้าสงสัย...
ข้าพเจ้ายังไม่สามารถหาคำตอบได้
แต่ข้าพเจ้าก็ส่งคำขอบคุณ
ส่งมันไปที่ขอบฟ้า
ขอบฟ้าที่ข้าพเจ้ามอง
...จะรู้ไหมว่าข้าพเจ้า
ขอบคุณ.
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
