.jpg)
ขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ตครับ.
๐ สองมือเอยเคยสักการ์มาลัยพระ
ไหว้สาสะพุทธธรรมกรรมวิสัย
หากบัดนี้ขอตวัดดาบกวัดไกว
เคียงด้วย..อ้าย...เข้าประหัต.....กับดัสกร
๐ ทัดลำดวนอวลแอบแนบข้างหู
ตัวพธูอาจมอดม้วยด้วยคมศร
ยามเกิดใหม่...อ้าย..คะนึงถึงบังอร
ดอมเกสรชื่น...ลำดวน...จงหวนจำ ฯ
๐ Sriyatra ๐
๐ มือกำดาบอาบแค้นแทนลิ่มเลือด
ฤทัยเดือดแล่นพล่านปานขย้ำ
ตระหวัดศอคอเค้นกระเด็นกรำ
ท่ามกระหน่ำห่าฝนหล่นบรรเลง
๐ หลังพิงฝาครานี้มีเพียงแค่
ทหารแปรเชิงชัดขัดข่มเหง
กองเขี้ยวศึกอาสาหาหวั่นเกรง
นายกองเร่งระงมแม้ลมเบา
๐ ข้างพี่ข้าหัวหมู่ธนูศึก
มองแผลลึกลงกายหาคายเฉา
บอกแผลนี้หาแค้นเท่าแดนเรา
ถูกรุกเร้ารานกินแผ่นดินกู
๐ รัดประเจียดเบียดแน่นต้นแขนคล้อง
อาทมาตดาบสองประลองสู้
เอาให้ตายจมดินริ้นศัตรู
อย่าได้รู้ถอยทบหรือหลบเลย
๐ ข้ากัดกรามตามนั้นบัญชาพี่
กระโดดตีเตะตัดตระหวัดเหวย
ดาบคมกริบเกราะกรับกระชับเคย
พลางถีบเสยเสียบซ้อนกระดอนกระเด็น
๐ หว่างกรำศึกนึกหวนลำดวนหอม
แม่พยอมย้อมทรวงนัยน์ห้วงเห็น
เจ้ากำดาบปราบขู่ดูดั่งเพ็ญ
โอ้เนื้อเย็นยอดยิ่งหญิงทรนง
๐ แม้นผ่านศึกศาสตราในครานี้
หวังชีวีมอบให้ด้วยใหลหลง
แม้นหากม้วยด้วยพักตร์หักขาดลง
ชาติใหม่จงพบเจ้า ..เล่าสัญญา..ฯ
***เมฆา...***
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
