โถ เธอทำได้ลงไม่สงสาร
เคยเจือจานหวานหอมไม่กล่อมหู
ช่างใจร้ายจริงนะยอดพธู
จะคอยดูวันใดคนใจดำ
แล้ววันนั้นอย่าร้องอย่าหมองไหม้
จงชดใช้กรรมเก่าเข้าเหยียบย่ำ
ทำกับคนใจซื่อหรือแกล้งอำ
จึงต้องช้ำเสียบ้างอย่าครางครวญ
พี่หลงรักหลงฝัน จึ่งพลันเหงา
ต้องโศกเศร้าเช้าค่ำเฝ้ากำสรวล
หลงรักเขาข้างเดียวดั่งเคียวรวน
ถูกเนื้อนวลเหม็นหน้าขอลาไกล
"ปรางค์ สามยอด"