......เหลือเพียงดาบลงอักขระ..ชย....ฉมัง
...พร้อมจักหลั่งเลือดทาทุ่งของกรุงศรี
...แม้นทัพหลวงพ่ายระย่อต่อไพรี
...ข้าขอพลีด้วยสองแขนแหนแผ่นดิน
......ห่วง..ข้า........ห่วง พ่อแม่แลสายสวาท
...เกินสื่อวาทย์ปลอบประโลมเจ้าโฉมฉิน
...หากสองเราแหลกเป็นทรากพรากชีวิน
...ก็ให้ยิน...ยล...สบภพต่อไป
ถึงแม้นกรุงเก่าแหลกชนแยกฝ่าย
เพียงดาบปลายคมกริบระยิบใส
จะบั่นหัวยั่วมารม่านจัญไร
เอาเลือดใส่ทาทาบอาบบุรินทร์
อย่าท้อแท้เลยพ้องพี่น้องข้าฯ
พวกเรามาร่วมรบสบถวิล
ปกป้องเมืองเรืองชัยไทยธานินทร์
ถึงดาบบิ่นสิ้นชีพประทีปนาม
จะป้องกันขันธ์เขตประเทศให้
ปวงชนไทยใดชิงทิ้งสยาม
ปล่อยมันไปใครหนีอย่ากลีตาม
พวกเลวทรามนามหม่นหรือคนไทย
หากนครยังคงยืนยงอยู่
ชนทุกผู้ล้วนฟื้นยืนหยัดไหว
แลพี่น้องพ้องเพื่อนเหมือนดวงใจ
ฤาพ่อแม่ทรามวัยอาลัยวรณ์
มิตายดอกเพื่อนเอ๋ยอย่าเอ่ยขาน
ถึงภพกาลข้างหน้ามาหลอกหลอน
ณ วันนี้มีเราเฝ้าต่อกร
พม่ามอญย่อยยับอาภัพชนม์
ผมสู้ด้วยอีกคนครับ คุณ sriyatra
บัณฑิตเมืองสิงห์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
