ไม่เคยลิ้มชิมสุรามานานนัก
ยังรู้จักเมามายสหายเอ๋ย
ไม่ต้องพึ่งถึงเหล้าเข้าปากเลย
แค่คนเคยทิ้งไปก็ได้เมา
ทุกเย็นย่ำร่ำบ่นเหมือนคนโศก
ดุจดังโลกวนเวียนเพียรแต่เศร้า
หนีไปไหนไม่พ้นจนถึงเช้า
ฤทธิ์รักเผาติดตามกว่าหนามแทง
หยิบเอารูปแทนหน้ามาว่ากล่าว
เป็นเรื่องราวตัดพ้อท้อหน่ายแหนง
เจ้าไม่มีพี่แล้วหรือแก้มแดง
คิดกลั่นแกล้งทิ้งพี่ไม่มีใจ
อันเมาเหล้าย่อมบ้าเพราะว่าดื่ม
บ้างว่าลืมความทุกข์สนุกใส
อันเมารักจักเจ็บเหน็บฤทัย
อาจบ้าได้ทุกครั้งระวังเทอญ
เทวาซาตาน