ขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ตครับ.
๐ แลนายกอง มองดาบอาบลิ่มเลือด
ข้ายิ่งเดือดดวดดาลปานกระหาย
ยกเท้าถีบรามัญภยันตราย
หากข้าตายเอ็งม้วยไปด้วยกัน
๐ ตั้งแต่ครั้ง ถูกเกณฑ์เป็นเดนไพร่
ข้าฝักใฝ่ฝึกฝนเป็นพลผัน
อาทมาฎค่ายดาบปราบภยันต์
ครูรังสรรค์สอนข้าด้วยปราณี
๐ เงื้อดาบคู่ สู้มันประจันหน้า
หลังพิงฝา เยี่ยงไรมิถ่ายหนี
เพื่อประเทศเขตขามท่ามราคี
ข้าพร้อมพลีชีวาทาแผ่นดิน
๐ จนสังกัดไพร่หลวงทะลวงศึก
ทหารเสือราชพฤกษ์ผนึกหิน
เคียงพี่ข้าจอมดาบปราบทมิฬ
นับรวมสิ้นห้าสิบแม้นหยิบมือ
๐ ก็จักฟาดฟันฆ่าฝ่าวงล้อม
จักมิยอมถูกเปลี้ยให้เสียชื่อ
เร็วเข้าเถิดพี่ข้ารีบหารือ
ข้าจักถือคำสั่งดั่งสุนทร
๐ พร้อมกระชับ ดาบควงทะลวงไล่
ทะยานใส่ด้วยชั้นบั่นสิงขร
พวกพม่ากล้าฉ้อเข้าต่อกร
ข้าจะสอนมันซ้ำเยี่ยงธรรมเนียม
๐ แม้นเป็นไพร่ ไร้ศักดิ์ข้าจักสู้
ปราบศัตรูคู่หามแลหนามเสี้ยม
ที่รานรุกบุกประหัตถ์อย่างทัดเทียม
ด้วยใจเปี่ยมหนี้คุณบุญแผ่นดิน
๐ แลนายกอง อาบเลือดยิ่งเดือดหนัก
ข้าต้องจัก สังหารผลาญให้สิ้น
พี่ข้าย้ำคำครูบูชาจินต์
สัญญายินยิ่งเสริม...เพิ่มแรงฟัน!
เมฆา...