อยากจะเขียนเลียนแอบแบบว่ามั่ง
สมองสั่งมึนงงไม่ส่งเสริม
แค่ภาษาไทยนี้มีดั้งเดิม
ยังเชยเฉิ่มผิดพลาดเกลื่อนกลาดไป
ก็แล้วแต่เธอหนามิว่าหรอก
จะคอยบอกรักรู้อยู่หรือไม่
มันเป็นเรื่องเกิดมีที่หัวใจ
มิมีใครบังคับจับให้เป็น
หากเธอไม่ใคร่อยากเอ่ยปากเอื้อน
ก็จะเหมือนมองดูว่าขู่เข็ญ
ยอมรับว่าลำบากและยากเย็น
ที่จะเห็นเป็นเรื่องธรรมดา
เรื่องหัวใจไม่อาจคาดเดาคิด
แล้วแต่จิตใจตนดิ้นรนหา
ในความจริงความรักใช่ผักปลา
แต่ก็ยังตีค่าเงินตรากัน
"กานต์ฑิตา"
สมองสั่งมึนงงไม่ส่งเสริม
แค่ภาษาไทยนี้มีดั้งเดิม
ยังเชยเฉิ่มผิดพลาดเกลื่อนกลาดไป
ก็แล้วแต่เธอหนามิว่าหรอก
จะคอยบอกรักรู้อยู่หรือไม่
มันเป็นเรื่องเกิดมีที่หัวใจ
มิมีใครบังคับจับให้เป็น
หากเธอไม่ใคร่อยากเอ่ยปากเอื้อน
ก็จะเหมือนมองดูว่าขู่เข็ญ
ยอมรับว่าลำบากและยากเย็น
ที่จะเห็นเป็นเรื่องธรรมดา
เรื่องหัวใจไม่อาจคาดเดาคิด
แล้วแต่จิตใจตนดิ้นรนหา
ในความจริงความรักใช่ผักปลา
แต่ก็ยังตีค่าเงินตรากัน
"กานต์ฑิตา"
๑๐ เมษายน ๒๕๕๔
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
