เมื่อความรักเดินทางและจางเจื่อน
รสขมเฝื่อนเกินพ้อท้อขัดขืน
ยามอยู่ใกล้กลายกลุ้มสุมไฟฟืน
จึงเลือกยืนหยุดลงแค่ตรงนี้
เก็บความจำงดงามแห่งความหลัง
ไม่อยากพังเผาไหม้ใจป่นปี้
นาฬิกายังเคลื่อนเลื่อนนาที
รักจึงมีกำหนดหมดอายุ
เหมือนกับเรือและรถงดร่วมทาง
วิถีต่างช่างเถิด...เกินระบุ
เมื่อรู้แจ้งแทงตลอดรอดทะลุ
จึงเลิกมุเลิกมั่นปั้นวิมาน
ปล่อยน้ำตาล้างใจไหม้และหมอง
ด้วยจำต้องใช้เค็มเข้าตัดหวาน
รักมิต่างสายลมพรมแผ้วพาน
ใครต้องการกักขังอย่าหวังเลย
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
24 พฤศจิกายน 2024, 05:57:AM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ๐๐๐*เมื่อความรักเดินทาง...*๐๐๐ (อ่าน 4431 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: