แค่คนจรนอนตรอกชอบหลอกเด็ก
หลงปรัชญาจีนเจ๊กจึงฝึกฝน
ซ่อนกับดัก-ปลักข่ายหลายซุกซน
หวังพบคนเข้าแตะต้องคล้องถึงใจ
คล้ายขุดบ่อล่อปลาเวลาว่าง
แม่น้องนางใดหนอพอหวั่นไหว
ไม่หวังอื่นตื่นหาประสาใจ
ถึงแม้ใครขุ่นข้องอย่าฟ้องกัน
จะศาลไทร-เจ้าแม่-เป้าบุ้นจิ้น
ทั่วแผ่นดินคิดไปก็ไหวหวั่น
รักสนุกกระตุกต่อมออมชอมกัน
เพราะผมนั้นโคตรทะลึ่งพึงเข้าใจ
...แค่อารมณ์...อ่อนไหว...ใช่จริงแจ้ง
คิดแสดง...แผลงปน...พอทนได้
ด้วยเรารับ...รู้ซึ้ง...ซึ่งภายใน
เพียงซ่อนใส่...เงื่อนปม...ในคมคำ
...รู้ขุดบ่อ...ล่อใจ...ยังไหลหลง
เพราะพะวง...ในศิลป์...ที่รินพร่ำ
ยังร้อยเรียง...เคียงคู่...อยู่ประจำ
เหมือนขนำ...ค้ำค่า...คู่นาดอน
...รักสนุก...กระตุกต่อม...จอมทะลึ่ง
อย่าให้ถึง...อนาจาร...มิพาลถอน
สัมพันธ์นี้...ยาวนาน...มิขาดตอน
อย่าให้กลอน...อ่อนคิด...มาบิดเบือน...
.........ขอบพระคุณค่ะพี่ชาย...//ทอฝัน
คิดแสดง...แผลงปน...พอทนได้
ด้วยเรารับ...รู้ซึ้ง...ซึ่งภายใน
เพียงซ่อนใส่...เงื่อนปม...ในคมคำ
...รู้ขุดบ่อ...ล่อใจ...ยังไหลหลง
เพราะพะวง...ในศิลป์...ที่รินพร่ำ
ยังร้อยเรียง...เคียงคู่...อยู่ประจำ
เหมือนขนำ...ค้ำค่า...คู่นาดอน
...รักสนุก...กระตุกต่อม...จอมทะลึ่ง
อย่าให้ถึง...อนาจาร...มิพาลถอน
สัมพันธ์นี้...ยาวนาน...มิขาดตอน
อย่าให้กลอน...อ่อนคิด...มาบิดเบือน...
.........ขอบพระคุณค่ะพี่ชาย...//ทอฝัน