Re: !!!! ร่างกฎการลงโทษในการให้คะแนน !!!
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
21 พฤศจิกายน 2024, 10:30:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: !!!! ร่างกฎการลงโทษในการให้คะแนน !!!  (อ่าน 42570 ครั้ง)
หนุ่มน้อย...คอยรัก
LV4 นักเลงประจำหมู่บ้าน
****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 10
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 44


ฮาโหล...♥


« เมื่อ: 28 มีนาคม 2011, 09:46:PM »


ด้วยความเคารพต่อทุกความเห็น...

ผู้น้อยเห็นว่า....บ้านเมือง หรือ ประเทศ ของเรา ตั้งมั่นอยู่ได้
ก็เพราะอาศัย กฎหมาย กติกาของสังคมเป็นข้อบังคับ
เพื่อความสงบสุขของคนหมู่มาก


บ้านกลอนหลังน้อยๆแห่งนี้ก็เช่นเดียวกัน ที่ตั้งมาได้ยาวนาน...................
ก็ล้วนอาศัย กฎ ข้อบังคับ ที่ได้วางเอาไว้ ตั้งแต่เมื่อครั้งตั้งบ้านกลอนไทย

การให้คะแนนถือเป็นส่วนหนึ่ง ของเสน่ห์ แห่งบ้านหลังนี้
ยิ่งถ้าผู้เขียนกลอนได้อ่านเหตุผลแห่งการให้ ก็ถือเป็นรางวัลแห่งการเขียนกลอนสำนวนนั้นๆแล้ว

ดั่งนั้น การให้คะแนนกลอน ควรให้โดยมีกำหนดเวลาที่แน่นอน....... ผู้น้อยเห็นว่าถูกต้องแล้ว
เพราะทำให้คะแนนทุกคะแนนที่บวกไป....มีคุณค่า...
คนบวกให้ อาจจะเสียเวลานิดหน่อย.....แต่ตรงกันข้าม คนได้รับคะแนน
ย่อมมีความปลื้มใจกับคะแนนที่ได้รับ มากกว่าการบวกคะแนนให้กัน ง่ายๆโดยไม่มีข้อกำหนด อย่างแน่นอน
ทั้งเป็นการลดปัญหาการบวกคะแนนล้นบ้าน และลดปัญหาการบวกคะแนนให้กันเพราะความสนิทอีกด้วย

แต่อย่างไรก็ดี  การลบคะแนนของสมาชิก เป็นเรื่องละเอียดอ่อน
ควรให้มีความพอดี กล่าวคือ ต้องสร้างความสมดุลระหว่างการ ให้ และ รับ คือไม่เสียมากไป หรือน้อยไป
เอาพอดี ผิดแค่ไหนก็เอาแค่นั้น

ทั้งนี้เรื่องคะแนน เมื่อเทียบกับรสชาติของกลอน หรือน้ำคำ ที่กวีทุกท่านกลั่นกรองออกมาแล้ว
เป็นเพียงเรื่องเล็กน้อยเท่านั้น อย่าได้เก็บมาเป็นอารมณ์เลย ขอให้เขียนกลอนไปตามใจฝัน

ความสงบของคนหมู่มากจะเกิดขึ้น ด้วยว่า "บ้าน ก็มีกฎ บ้าน , เมือง ก็มีกฎ เมือง" หากพวกเรารักษากฎ ข้อบังคับ ที่วางเอาไว้ร่วมกันแล้ว
ปัญหาในเรื่องดังกล่าวย่อมหมดไป อย่างแน่นอน....


ทั้งนี้แบบว่า...การเขียนกลอน เห็นผู้ก่อตั้งบ้านกลอนย้ำเสมอ จะเขียนที่ไหน แห่งใดก็ได้ในโลกใบนี้ มิได้บังคับใจกัน ขอเพียงให้เขียน
สานฝันลมหายใจของกวี อย่าได้มีหยุด นั้นแหละคือจุดมุ่งหมายอันแท้จริง...ของบ้านกลอนไทย....ที่ตั้งขึ้นมา


สุดท้ายนี้....ขอให้ทุกท่านเขียนกลอนอย่างมีความสุข มีอะไรก็คุยกัน เฮฮา ภาษา กวี นะครับพี่น้อง

จาก.......ผู้เฝ้าดูเธอ.......
 


 หัวโขมย     หัวโขมย        หัวโขมย      หัวโขมย

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

--ณัชชา--, รพีกาญจน์, ลมหนาว

ข้อความนี้ มี 3 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

คำหยาบเหมือนสาปศิลป์..ให้แดดิ้นคำสิ้นหวาน..คำคมหมดลมปราณ..หากลูกหลานลืมงานครู

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s