~เพียงความอ่อนไหว~
อาจเป็นเพราะใจฉันนั้นบางเบา
มิต่างเมฆสีเทาเฝ้าผืนฟ้า
จึงหวั่นไหวคล้ายเมฆเสกมายา
เกิดเป็นภาพลวงตาหลอกอารมณ์
คล้ายดวงมานนั้นซ่อนความอ่อนไหว
เพียงลมพัดหัวใจแทบไหวล่ม
เธอเองใจไม่ต่างอย่างสายลม
ที่คอยพรมความเย็นและเร้นลวง..........ดาว
...ในส่วนลึก...แห่งใจ...ใครจักรู้
ฉันคือผู้...ลุ่มหลง...พะวงห่วง
เฝ้าพร่ำเพรียก...เรียกหา...สุดาดวง
แม้ผ่านช่วง...เวลา...ยังกล้ารัก
...หวังว่าคน...ของเรา...คงเข้าถึง
ห้วงคำนึง...ตรึงจิต...ที่คิดหนัก
อย่าให้ขม...ตรมท้อ...รอนานนัก
ด้วยใจภักดิ์...เธอเหลือ...เหนือผู้ใด..........ดรีม
อาจคือความอ่อนไหวของใจฉัน
สร้างภาพฝันมั่นคงหรือหลงใหล
เป็นทุกสิ่ง..วิ่งตามเธอร่ำไป
เพียงเพราะเราอ่อนไหว..มิใช่จริง!..........ดาว
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
