ห า ก ฉั น ตื่ น ขึ้ น ม า
แล้วต้องพบกับความเหว่ว้า.....ขอหลับต่อ.ได้ไหม
ทุกเวลา..ฉันยังอ้างว้าง.หนาวเหน็บใจ
เจ็บปวด..จนอ่อนใจ.เกินเยียวยา
ร้ า ว ร า น
ยังทรมาน..ทนเป็น.บุคคลไร้ค่า
เมื่อไหร่เขาจะหายไป..ช่วยลบมันที.หยาดน้ำตา
โปรดเลือนไป..ความเหว่ว้า.อย่าให้ฉันต้องฝืนหลับตา
อย่างนี้..อีกเลย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
