.jpg)
๐ ชดใช้กรรม ๐
๐...คงชาตินี้ ชี้นำ ด้วยกรรมเก่า
จึงทำเอา หมองหม่น ท่วมท้นหัว
มีเพียงใจ เหงาเหงา กับเงาตัว
ก้าวข้ามรั้ว ทิวา และราตรี
๐...ท่องประจำ คำเจ็บ เก็บทดไว้
สะสมใน ทรวงเก่า เน่าเน่านี้
หากมากพอ ต่อเผา เถ้าธุลี
ก็จักรี่ รีบรุด จุดติดเพลิง
๐..ให้มันม้อด มานไหม้ ไปเสียซะ
อยู่ก็จะ รั้งแค่ มีแต่เหลิง
ไม่ยอมจำ คำครา ถูกด่าเปิง
สิ้นเหลี่ยมเชิง ช้ำชอก ยังบอกทน
๐...ยังมีหน้า คว้าไขว่ หาไอรัก
ต้องถูกควัก อกคว้าน กี่กาลหน
จึงจะจำ ทำดี ไม่มีมนต์
เพราะเราจน ทำไป ก็ไร้ทาง
๐...อย่างมากเขา เล่ามอง แค่ของคั่น
คบข้ามวัน กันเหงา เข้าเคียงข้าง
พอเจอใหม่ ไล่ลด ปลดระวาง
เขี่ยเขี่ยขว้าง อย่างขยะ คงสะใจ
๐...จำนนเถิด เจ้าทรวง อย่าห่วงรั้ง
มีแต่พัง แพ้พับ และจับไข้
อย่าหวังเลย รักจริง จากหญิงใด
ถือว่าใช้ กรรมเรา ที่เขาทวง...
(ถือซะ!ว่า ชดใช้กรรมที่ตามทวง..เฮ้อ!)
***เมฆา...***
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
