คิดถึงแม่ทางโน้นโพ้นบ้านเกิด
ผู้ประเสริฐสุดทั่วทั้งโลกหล้า
ให้เทวัญบนแคว้นแดนนภา
ก็มิอาจเปรียบหาแม่ข้าฯเลย
ตอนมอปลายคอยหาอาหารให้
ก่อนจะไปโรงเรียนต้องเวียนเอ่ย
ขอไข่เจียวเราสั่งเหมือนดั่งเคย
แม่ก็เปรย "ได้จ้ะ" จะทอดพลัน
ได้อิ่มหนำสำราญอาหารเช้า
ที่แม่เฝ้าตรากตรำเพื่อทำมั่น
จานง่ายง่ายไข่เจียวฟองเดียวนั้น
อร่อยลั่นปากอ้าชมว่าดี
พอย้ายจากพรากบ้านวันวานหัน
มาสู่ช่องทางอันรุ่งเรืองศรี
มหาวิทยาลัยเอแบคนี้
ดวงฤดีแทบหล่นปนฝุ่นดิน
ไม่มีแล้วไข่เจียวเคยเคี้ยวอยู่
ไม่มีผู้วันวานพาลถวิล
มาอยู่หอร่ำไห้ไม่ได้กิน
ไข่เจียวสินทรัพย์ทองของมารดา
ผู้ประเสริฐสุดทั่วทั้งโลกหล้า
ให้เทวัญบนแคว้นแดนนภา
ก็มิอาจเปรียบหาแม่ข้าฯเลย
ตอนมอปลายคอยหาอาหารให้
ก่อนจะไปโรงเรียนต้องเวียนเอ่ย
ขอไข่เจียวเราสั่งเหมือนดั่งเคย
แม่ก็เปรย "ได้จ้ะ" จะทอดพลัน
ได้อิ่มหนำสำราญอาหารเช้า
ที่แม่เฝ้าตรากตรำเพื่อทำมั่น
จานง่ายง่ายไข่เจียวฟองเดียวนั้น
อร่อยลั่นปากอ้าชมว่าดี
พอย้ายจากพรากบ้านวันวานหัน
มาสู่ช่องทางอันรุ่งเรืองศรี
มหาวิทยาลัยเอแบคนี้
ดวงฤดีแทบหล่นปนฝุ่นดิน
ไม่มีแล้วไข่เจียวเคยเคี้ยวอยู่
ไม่มีผู้วันวานพาลถวิล
มาอยู่หอร่ำไห้ไม่ได้กิน
ไข่เจียวสินทรัพย์ทองของมารดา
บัณฑิตเมืองสิงห์