ค ว า ม เ ห ง า ยั ง ค ง ไ ม่ เ ป ลี่ ย น สี
แรงลมยังคงที่อย่างทุกครั้ง
ดอกไม้สีชมพูกลับหมดกำลัง
เป็นดอกไม้สีดำที่มีความหวังเลือนลาง
เ ช่ น กั น กั บ ส า ย ล ม ต ก วั น ต ก
แม้โผผกไปทั่วทิศยังอ้างว้าง
เดินโดดเดียวตลอดทาง
แม้แต่เงาลาง - ลางยังไม่เห็นเลย