เต่านาน้อยค่อยมา เต่านาน้อย
ทีละนิดทีละหน่อยมิถอยไหน
ทุ่งนานี้มีผักมิพักไกล
จะเกี่ยวไหมยกเกี้ยวมาเกี่ยวกัน
ทอดยอดผักผลิตุ่มพอชุ่มเนตร
มะเขือเทศมิแลชะแง้หัน
ปองผักบุ้งมุ่งหวังมาตั้งวัน
ที่ด้นดั้นหันหาอาหารกิน
เต่านาน้อยคอยท่า เต่านาน้อย
จะเกี่ยวก้อยยอดไหนใจถวิล
จะเกี้ยวกลอยก็ช้าจนชาชิน
ท่าจะสิ้นใจร้าวแล้วคราวนี้
กามนิต
๒๔ มี.ค.๕๔
...ผักบุ้งเปรียว...เลี้ยวรี่...ปรี่ประสาน
ด้วยซาบซึ้ง...ถึงมาน...กานท์ฉวี
เต่านาเทียว...เกี่ยวใจ...ไปแล้วซี
ยอดกวี...แห่งทุ่งเดิม...มาเติมคำ
...คล้ายคือหลัก...พักพิง...ให้อิงยอด
ปกป้องปลอด...รอดอยู่...เป็นคู่ขำ
จะร้อยเรียง...เคียงรับ...ขับลำนำ
เพียงขนำ...นาดอน...บ้านกลอนไทย...
......ขอบพระคุณอีกครั้งค่ะครู..//ผักบุ้งนา