~เข้าวัด ขัดเวร เว้นกรรม~
สังฆทาน สานประทัง ตั้งกลางโบสถ์
ยามเมื่อกรรม ย้ำโทษ ให้โอดหน่าย
อยากต่อดวง หลวงพี่ ช่วยคลี่คลาย
เคราะห์มันร้าย กายขัด ช่วยปัดที
ฟังธรรมสวด กรวดน้ำ เพลาช้ำทุกข์
ได้แผ่สุข ทานค้ำ เจ้ากรรมผี
จบสิ้นโศก โรคภัย อันไม่ดี
ต่อจากนี้ คงมี แต่เรื่องงาม
พินอบกราบ องค์พุทธ ผุดรอยยิ้ม
แย้มพักตร์อิ่ม ปริ่มอก ยกคำถาม
หลวงพี่ครับ สรรพทุกข์ ที่ลุกลาม
ท่านได้ปราม ปัดบาป สิ้นคราบยัง
Oo..โอ้โยมเอ๋ย กรรมใด ใช่ลบล้าง
เพียงผลัดเศร้า เบาร่าง สร้างความหวัง
พิธีแค่ แผ่บุญ หนุนพลัง
ให้รู้ตั้ง วางจิต คิดสิ่งดี
บุญเพียงบุญ กรรมเพียงกรรม มิล้ำเส้น
เวรสืบเวร เช่นว่า อย่าเมินหนี
ล้างมิได้ ไล่มิหลุด ณ.จุดนี้
แต่ยังมี ธรรมทาน เป็นฐานยืน
เหตุใดใด ได้พบ ประสบผล
นั่นเพราะตน บนทาง ที่วางพื้น
เหตุใดใด ไล่ค้น พ้นวันคืน
สิบร้อยหมื่น ตื่นมา ค่าแค่ตน
เคราะห์สะบัด วัดสติ ดำริรู้
จะหดหู่ หรือฮึกเหิม เราเริ่มผล
ผีมาร้าย ส่ายศูนย์ คูณค่าคน
ถ้าสนน ถูกต้อง บนครองธรรม
หลบอาราม ยามหม่น ดั่งคนแพ้
ยามยับแย่ เหนื่อยล้า ถึงมาย่ำ
เยือนสถาน บานอก แค่ยกกรรม
ทุกข์เสถียร เฆี่ยนช้ำ ถึงนำพา
ต่อผลบุญ หนุนกาย เมื่อวายร่าง
แล้วน้อมวาง กรานนพ จบเกศา
ฟังคำรื่น หมื่นคำรุ่ง ใครฟุ้งมา
นั้นมิเทียบ เปรียบธรรมค่า ว่าครึ่งคำ
Oo.เดินเข้าวัด ขัดคำเว้า ว่าเราเว้น
ละแล้วเวร เจนตรึก ด้วยลึกล้ำ
อารามศรี มีร่อง ครรลองธรรม
ดินจะต่ำ ฟ้าจะตก...เพียงอกตน
ขอกุศลผลศรีมีแก่ทุกๆท่าน ขอขอบคุณ ที่ทนอ่านจนจบ (จากใจจริง นายบอมครับ)
บอม ซอง ดุ๊ก