~ราตรีแห่งราคี~
ทรวงมันเดาะเคราะห์ซ้ำระส่ำระสาย
เพราะกระวายว่ายทุกข์สนุกสนาน
เพียงลมเซ้าเข้าซี้ตะลีตะลาน
ลิ้มรสหวานซ่านสีพิรี้พิไร
คมลิ่มตอกยอกอกสะทกสะท้าน
ยิ่งทะยานหาญอยากถลากไถล
ซ่อนร่างหลบซบอุ่นละมุนละไม
สาแก่ใจเมื่อหม่นทุรนทุราย
แสงสีบาปฉาบร่างกระด่างกระดำ
ลวงระบำย้ำยิ่งสวิงสวาย
ทอดอารมณ์จมปักทะลักทะลาย
สาแหรกร้ายกายสั่นคะยั้นคะยอ
ราตรีรื่นกลืนร่างสว่างไสว
รู้บ่วงไฟไม่สนกระย่นกระย่อ
เสพจัณฑาลวานเว้าพะเน้าพะนอ
ลมลวงล่อเสียหลักสะบักสะบอม
โอ้หัวใจไม่มีประสีประสา
สูญคุณค่าอายุทะนุถนอม
เหยียบย่ำยีไม่มีตะลีตะล่อม
ด้วยยินยอมพร้อมเพ้อทะเยอทะยาน
ทรวงมันเดาะเคราะห์ซ้ำระส่ำระสาย
เพราะกระวายว่ายทุกข์สนุกสนาน
กลางแสงเร้าเงาสีตะลีตะลาน
ราตรีมารขานรับระงับระงม
บอม ซอง ดุ๊ก
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
