...ในห้วงฝัน ฉันเฝ้า เคล้าไอกรุ่น
เชยกลิ่นอุ่น แอบอิง พิงเขนย
ชมแก้มงาม ทรามวัย ในอกเอย
เกินเปรียบเปรย สุขใด ที่ไหนมี
...แม้นหยุดกาล ผ่านผัง ได้ดั่งคิด
ขอใช้สิทธิ์ เคียงใจ ในหนนี้
หยุดทุกอย่าง กลางฟ้า ณ.ราตรี
ให้อยู่ยง ตรงที่ ฉันมีเธอ
...ห่มแพรวา ผ้าผวย ให้ด้วยรัก
มอบใจภักดิ์ ดั่งเพ็ญ เด่นเสมอ
กล่อมนิทรา พาขวัญ ฝันบำเรอ
ให้พบเจอ สิ่งงาม ข้ามบรรทม
...แต่คงได้ เพียงนั้น ในฝันนึก
ความรู้สึก ทึกทัก รักขื่นขม
เวลากาล หาหยุด ที่จุดชม
ยังเดินดม ดุ่มดุ่ม ตามทุ่มยาม
...มีเพียงใจ เท่านั้น ที่มันหยุด
อยู่ที่จุด ประจำ คอยพร่ำถาม
หากเธอแล เพียงหน แม่คนงาม
จะเห็นความ รักฉัน นั่นในใจ
...ทุกห้วงฝัน ครรลัย ไห้-ร่ำร้อง
ยามยลมอง สองแขน แสนหวั่นไหว
เมื่อความจริง ไร้ร่าง ห่างแสนไกล
จำรับไป ตามนั้น ที่ฉันควร....
***เมฆา...***