...เหมือนลมแผ่วพัดผ่านสะท้านไหว
สะเทือนทิวผิวใจใครคนหนึ่ง
คล้ายสัมผัสแปลกใหม่ในคำนึง
อาจลึกซึ้งก็บ้างบางเวลา
...ในความจริงคือต่างระหว่างฝัน
มิอาจทบสบกันในวันหน้า
แม้แอบซ่อนรอยหวังหลังแววตา
สุดท้ายใจไม่กล้าค้นหามัน
...กลัวถลำจำห่างต้องร้างหลบ
ฝากเรื่องราวคราวคบจบรอยฝัน
แค่คนอ้อนอ่อนไหวไปวันวัน
อย่าให้มันคาใจของใครเลย...
........................//ดรีม